Asarning so'ngi qismi. . . Ilk qismlaridanoq kutib kelayotgan barcha-barchadan cheksiz minnatdorman. . ." Avval asarning avvalgi boblarini o'qing: I bob II bob III bob IV bob V bob VI bob VII bob VIII bob IX bob Muallif: EroMaster Seni Hohlayman. . . So'nggi qism Oynaga qarab o'zimni tanimay qoldim. Sochlarim to'zg'igan, soqollarim ham o'sib ketgan. Avvalgidan ancha ozg'inga o'xshab ham ko'rindim. . . Divanga yotdim, uxlashga harakat qilishim kerak. Ammo qani endi uxlay olsam? Divanda yotar ekanman, eshik ochilib, shiringina qizcha kirib keldi. U mayda qadamlar bilan yonimga kelarkan, yonimga yotib, bo'ynimdan mahkam quchib oldi. Men ham uning chiroyli sochlaridan silab, bag'rimga bosdim. -Dadajooon, -dedi qizim, biroz erkalangandek, biroz hafa bo'lgandek bo'lib. -Ha qizim? -Oyimni sog'indim. . . -Oyingni men ham sog'indim, qizim, men ham. Ammo, nima ham qilardik. . . Endigina to'rtga kirgan qizimga qanday qilib tushuntirishni ham bilmasdim. . . Narigi xonadagi telefon asabiy tarzda jiringlay boshladi. Erinibgina o'rnimdan turdim. Telefonni olgim kelmasdi. Negadir meni nohush xabar kutayotgandek edi. . . Buni ich-ichimdan sezardim. . . -Alo? . . . Ha, menman. . . Nima!? Telefon go'shagi qo'limdan tushib ketdi. . . * * * * * Ta'til vaqtida har kuni ertalab Dilnozaning shiringina "akajon", "jonim", "begim" kabi ovozlaridan uyg'onardim. Biz boshqa sevishganlardek parklarda qo'l ushlashib, kinolarga tushib birimizning yelkamizga boshimizni qo'yib emas, bir uyda yashab, kundalik yumushlar bilan sevishar edik. Bu bizning sevgimiz edi, bizning sevgi o'zgacha sevgi edi. Biz bir-birimizga mutlaqo ishonardik. Chin sevgimiz tarkibida seksni ham unutmas edik. Chunki ikkimiz ham bunga juda o'rganib qolgandik. Shunday bo'lsada, bir haftada bir martadan ko'p qilmaslikka kelishgandik. Hovlimiz katta, xonalar ko'p. Buning ustiga oiladagilarning ko'pchiligi ishlaydi. Demakki, bunaqa narsalarga vaqtimiz bemalol edi. Vaqtni to'xtatib bo'lmaganidek, yoz ham ohirlay boshladi. Kelinoyim Dilnozaga tezroq qaytishini, hali o'qishga kerakli buyumlar, kiyimlar olish kerakligini tayinlardi. Lekin oyim Dilnozaga kerakli barcha narsani olib bergandi. Amakim tanishlari yordamida Dilnozani men o'qiydigan kollejga joylagandi. Ha, endi har doim ko'z o'ngimda bo'ladi. . . Uydagi so'ngi kunimiz. . . Uyda deyarli hech kim yo'q edi. Ikkalamiz birgalikda mening xonamga kirdik va ostonadayoq bir-birimizga yopishib ketdik. Mahkam quchoqlashib, o'pishar edik. Shu holatda uni yechintira boshladim. Zum o'tmay u butunlay yalang'och bo'ldi va meni kiyimlarimni yecha boshladi. Men tezda uni krovatimga yotkizdim va o'zim pastga o'tirib, lablaridan so'riy boshladim. Biroz o'tib yuzimni harakatlantirib, ko'kraklarini ezib, tishlab so'rirdim. . . Astalik bilan yoniga yotdim. Bu ajoyib holat edi. Ikkimiz mutlaqo kiyimsiz, quchoqlashib yotardik. Men barmoqlarimni oyoqlari orasiga harakatlantirib, silay boshladim. U chuqur "ohhhh" deb yubordi ehtirosli ovozlar chiqarishni boshladi. Nozik barmoqlari bilan asbobimni ushlab, o'ynay boshladi. Ikkimiz ham bir-birimizni bo'shantirib yotar edik. Doimgidek taxminan besh daqiqalarda bo'shandik. Sperma kelar vaqtida o'rnimdan turib, uning qorni ustiga to'kdim. U barmoqlari bilan tanasiga singdira boshladi. Yana qaytib yoniga yotib, uni quchoqlab oldim va o'pishib ketdik. -Sizni juda sevaman, jonim, -dedi u, lablarimiz uzilgach. -Men ham seni sevaman, asalim, -shunday deb belidagi qo'limni pastga harakatlantirdim va yumshoq joyini mahkam siqib qo'ydim. -Demak, ertaga Toshkentga qaytarkanmizda? -Ha, endi doim birgamiz, o'qishda ham, uyda ham. . . -Kunda ham, tunda ham, -dedi Dilnoza qo'shimcha qilib va kulib yubordi. * * * * * U bilan harkuni birga kollejga kirib kelardik, uni xonasiga kuzatib, o'zimni darsimga kirardim. Dars tugagandan keyin yana u bilan uchrashib, birga qaytardik. Ba'zan o'zimizcha romantika yaratib, parklarga, kafelarga, kinolarga borardik. . . Uyda ham deyarli ajralmasdik. Tunda hamma uxlagach, u meni xonamga kirar va ikkimiz birgalikda uxlardik. Tong otishiga yaqin, soat 4larda budilnik jarangidan uyg'onib, xonasiga chiqib ketardi. Shu zaylda oylar o'ta boshladi. . . Kundan-kunga sevgimiz kuchaya borardi. Shu bilan kollej ham tugadi. Endi Toshkentda qololmasdim, uyga qaytishga majbur edim. Ona shaxrimga qaytib, bir tijorat sohasida amakimning tanishini qo'lida ishlay boshladim. Ota-onam akamni uylantirish payiga tushishdi. Har kuni kechki ovqat vaqtida oyim akamga o'zi taniydigan qizlar haqida gapirardi. Akam esa bu gaplarga beparvo edi. -Mana masalan, dugonam Shoxidani qizi, Nargizani ko'rgansan a? Voyy, kelin qilganga yarasha shunaqa qizni qilish kerakda. O'zing ayt, nimasi yomon? Chiroy desang juda chiroyli, aql desang juda aqlli, farosatli qiz. Eng muhimi judayam yaxshi qiz, yigitlar bilan umuman gaplashmagan. . . -Ey, o'g'linga bu gaplar ta'sir qilarmidi? -deya gapini bo'ldi dadam. -Bundan so'rab o'tirasanmi? Ana, ammasini yoninga olginu sovchilikka bor. Ha bular ko'rishsin. Buningni o'ziga qolsa uylanmay yuraveradi, pulni ortidan quvib. Shunday qilib oyim tanishlarinikiga sovchilikka bora boshladi. Uchrashuv belgilab qaytardi doim. Akam tabiatan juda jiddiy, og'ir-bosiq yigit edi. Qizlar bilan gaplashmas, har doim ishni o'ylab yurardi. Oyim tayinlab kelgan uchrashuvlarga chiqib, qiz yoqmaganini aytardi. -Nega? Nimasi yoqmadi? Tuppa-tuzuk qizku? Bundan yaxshisini qayoqdan topasan? -Shunchaki yoqmadi, tamom. -Ha yoqtirganing bo'lsa ayt. -Yo'q deganmanku. Nihoyat 3 oylarda akamga yoqadhgan qiz topildi. Bo'lajak kelinoyim mendan atigi 1 yosh katta edi. Ikki yosh unashtirildi, bahor boshlarida to'yga taraddud boshlandi. Aprel oyining ilk kunlarida to'y bo'lib o'tdi. Kelinoyim rostdan ham yaxshi qiz ekan. Uyda hech bir dam olib o'tirganini ko'rmasdim, doim qayernidir artayotgan, qayernidir supurayotgan yoki qandaydir ovqat tayyorlayotgan bo'lardi. Ularni ham "kelinoyi" derdim, ular esa "Sardorjon" derdilar. Ha aytgancha, kelinoyimning ismi Umida edi. Dilnoza bilan har kuni gaplashardik. Bugun nima qildik, ertaga nima qilmoqchimiz, kecha nima qilgandik, hamma-hammasi haqida gaplashardik. Shu taxlitda yillar ham o'ta boshladi. Ishdagi xo'jayinim menga alohida kichikroq do'kon ochib bergandi. Oyligim ham o'zimga juda ma'qul edi. Dilnoza ham kollejni tugatdi. -Dilnozaga sovchilar kela boshlabdi, -dedi oyim kechki dasturxon ustida. Bu gapni eshitdimu, yeyayotgan ovqatim tomog'imga tiqilib, o'xchib yubordim. Dasturxon atrofidagilar menga hayron bo'lib qarab turishardi. -Dilnozaga? Hali yoshku? -Hecham yosh emasda, 18ga chiqdiku?! -dedi oyim savolimga javoban. -Xo'sh, nima deyishayotgan ekan? -so'radi dadam. -"Hozir qizimiz yosh" deyishibdi. Bu gapdan ko'nglim ancha xotirjam tortdi. Yoshim ham yigirma yetgandi, unga jon deb uylanardimu, bu gapni kattalarga qanday yetkazishni bilmasdim. Harholda, u amakimni qizi bo'lsa. . . Vaqt o'tib borishda davom etardi. Dilnoza kollejdan keyin har xil kurslarga qatnab, allambalolarni o'rgana boshlardi. Shu vaqtgacha 5-6 marta Toshkentdan kelib, bizni uyda 1-2 haftalab dam olib qaytgandi. Bu kunlar qanday o'tganini aytishim shart emasdir. . . -Seni uylantirmoqchimiz, -dedi oyim dasturxon ustida, -yoqtirgan qizing bormi? -Men. . . -javob berishga kalovlanib qoldim. -Bo'lsa surishtiraylik. Bo'lmasa o'zimiz topaylik. Nima deb javob berishni ham bilmasdim. Dadam birnimani tushungandek: -Yaxshilab o'ylab ol, keyin oyinga aytasan, -dedi. Ertasiga uyda hech kim yo'qligida oyimni yoniga kirdim. Oyim televizor ko'rib o'tirardi. Men indamay yoniga o'tirib, oyoqlariga boshimni qo'yib yotdim. Oyim ham qo'llari bilan sochimni silab qo'ydi. -O'ylab bo'lgandirsan a? Yoqtirganing bormi? -Yoqtirganim boru. . . Qanday aytishni bilmayapman. . . -Tavba, nimasidan uyalasan? Ismi nima ekan? -Dilnoza. . . -Qaysi Dilnoza? Anavi akangni kursdoshi Hilolani singlisimi? -. . . . Amakimni qizi. . . * * * * * Nihoyat to'y tarqadi. Hamma ketgach, kelinchak meni kutayotgan chimildiq tomon oshiqdim. Chimildiqqa aylangan xonaga kirar ekanman, yuragim dukillashi o'zimga eshitila boshladi. . . Dasturxon chetida yuziga yopinchiq yopib olgan kelinchak uyalibgina o'tirardi. Men uni yoniga astalik bilan o'tirdim. Ko'ylagining etagini hayajonlanganidan g'ijimlab olgan suluv qiz tizzasiga qo'limni qo'yganimda titrab ketdi. . . -Endi birgamiz jonim, bizni hech narsa ayirolmaydi. . . U ming bir hayajon va uyat ila birgina so'zni ayta oldi: -Begim. . . Unga bo'lgan muhabbatim jo'shib ketib, mahkam quchoqlab oldim. Astalik bilan yuzidagi yopinchiqni tushirdim. -Bugun yanada go'zalsan, Dilnoz. . . U menga qaray olmasdi. Etagini changallab olgan barmoqlaridan ko'z uzmasdi. . . -. . . Qorningiz. . . Biror nima yeb olasizmi, begim? -Agar o'z qo'ling bilan yedirib qo'ysang, yeganim bo'lsin. U uyalibgina jilmayib qo'ydi. Piyolaga choy quyib, menga uzatdi. -Avval o'zing bir ho'plab ber. -Nega? -Yana zahar solib qo'ygan bo'lma. Ikkimiz ham kulib yubordik. Bu kulgi undagi uyat va hayajonni biroz bo'lsada tarqatgandek bo'ldi. Uning qo'lidan shirinliklar, turli taomlarni totib, qorinni to'ygazdim. Keyin unga ham o'z qo'lim bilan ovqat yedirib qo'ydim. Chiroq o'chirildi. Derazadan oy yog'dusi tushib turardi. Dilnoza krova ustida uyalib o'tirardi, men esa yotib olgandim. -Va nihoyat birgamiz, jonim. . . Endi hecham, bir lahza ham ajralmaymiz. Senga uylanmoqchi ekanimni aytganimda hamma qarshi bo'lgandi, ota-onalarimiz ham, qolgan qarindoshlar ham. . . Lekin taslim bo'lmagandik, nihoyat, ular rozi bo'lishdi. Nihoyat, biz birgamiz. . . O'rnimdan turib uni mahkam quchoqladim, va yuzidan o'pib qo'ydim. U menga jilmayib qo'ydi. Bundan ilhomlanib lablariga o'tdim. Ikkalamizning lablarimiz tutashib ketdi. O'pishishda davom etarkanman, uni yotkizib, ustidagi kiyimlardan halos eta boshladim. Ustimizdagi kiyimlardan qutilgach, uning ko'kraklariga yopishib, lablarini so'rishda davom etdim. Keyin esa oyoqlarini ikki yonga ochib, qo'lim bilan asaldonini massaj qila boshladim. Bu harakatlarim unga juda yoqardi. U ko'zlarini ba'zan yumib olardi. Keyin asbobimni ishqalay boshladim. Hozirgi qilayotganimiz avvalgilaridan ko'ra ko'proq yoqardi. Keyin esa asbobimni astalik bilan kirgiza boshladim. Bosh qismi sal kirgach, zarb qilan qolgan qismini ham tiqib yubordim. -Aaaaahh! -deya baqirdi Dilnoza meni mahkam quchib olib. . . Shu bilan bizning seksga to'la hayotimiz boshlandi. U bilan kuniga 4-5 martalab birga bo'lardik. Uni kelinchak libosida ko'rgan oyim ham juda hursand edi. U yelib-yugurib xizmat qilardi. Ovsini bilan esa to'yimizdan avvaloq qalin bo'lib ketishgandi. Shu bilan 4 oyda u homilador ekani ma'lum bo'ldi va shiringina qizchamiz dunyoga keldi. Unga Mahliyo deb ism qo'ydik. Lekin bir holat hayollarimni butkul o'zgartirib yubordi: "Yaqin qarindoshlar o'rtasidagi nikohdan hosil bo'lgan farzandlar nogiron bo'lib tug'ilishi mumkin". . . Xudoga ming bor shukr, qizchamiz sog'-salomat edi. Lekin. . . U hozir yana bir marta homilador edi, shundan havotirda edim. . . * * * * * XOTIMA Qo'limdan tushib ketgan telefon go'shagi ovoz chiqarishda davom etardi: -Eshityapsanmi bolam? Tezda yetib kelinglar, o'g'illi bo'lding! Doktorlar soppa-sog' deyishyapti, onasi ham otdek ekan. . . [TAMOM "Asar tez tugab qolganidan to'qson foiz o'quvchilar hafa bo'lishi tabiiy. Buning uchun barchangizdan uzr so'rayman. Lekin har narsaning o'z nihoyasi bor. Shuning bilan yarim yildan ortiq tarixga ega bo'lgan hikoya o'z nihoyasiga yetdi. Asarni o'qigan har biringizga o'z tashakkurimni izhor etaman. Asarga qo'shimcha detal qo'shish uchun ma'lumot bilan ta'minlagan tanishlarimdan ham cheksiz minnatdorman! E'tiboringiz uchun rahmat