Qisqa satrlarda...

Kun har doimgidek bir maromda o'tdi...

Mayda-chuyda ishlar, savdo-sotiq, narx-navo ustida talashib tortishishlarni aytmaganda barokatli bo'ldi. Kech tushib dehqon bozoridagi ikki rastali "tochka"mni u yoq buyog'ini tartibga keltirib, sotadigan mahsulotlarimni ustini yopgacha bugungi ish kunimni o'z nihoyasiga yetkazdim. Shaharning oldi yengil avto mashinasi bo'lmasa-da o'z shaxsiy mashinang bo'lsa baribir boshqacha ekan. Taksi o'lgur ikki bekat nariga oborib qo'ysa ham "cho'ntagingdagi borini berasan" qabilida senga yo'lkira narxini aytadi.

Zamon shiddat bilan rivojlanmoqda... o'sha zamonda tirik qolishni istasang sen faqat tinmay ishlashing, pul topishing, pul topganda ham juda ko'p topishing kerak yo'qsa qashshoqlik botqog'iga botasan-qo'yasan. Hozirgi insonlar tabaqalinishi ham ikki turga boylar hamda kambag'allar turkumiga bo'linib qolgandek edi go'yo... Odamlardan mehr-u oqibat, kattaga xurmat, kichikka izzat deganlar tushunchalar insonlar yodidan ko'tarilgandek tushuncha ung'otar edi menda.

-Ha mayli, bir gap bo'lar deya- mashinamni o'rta tezlikda boshqarib ketayotib shu narsalarni hayolan mulohaza qilib ketayotib "polosa" deb atalgan haydovchilarning dushmanini bosganimni bilmay qolibman, ustiga-ustak yo'l chetidagi YPX hodimi ham mening qarshimda o'z reytini olib borayotgan ekan.

Tfu blyad - bevafo dunyo...

Uydaman, bir xonali kvartiramda...

Kayfiyat rasvo bo'ldi. Bugun kun bo'yi ishlab topilgan mehnatimning haqqini ustiga biroz qo'shgancha YPX hodimiga berib uyga yetib keldim, keldimu o'zimni jonajon divanimga otdim va har doimgi ishim avvalo tumanda yashovchi uyimdagilarni birrov yo'qlab, bir-ikkita gaplashadigan qizlar bilan suhbatimdan so'ng ijtimoy tarmoq va messenjerlarga bosh ila sho'ng'idim.

Video ketidan videolar, turli hildagi ma'lumotlarga ko'z yugurtirar ekanman ularning ortidan yozilgan negativchilar fikr va mulohazalariga birrov ko'z yugurtirishni ham unutmayman. Bugun ham o'sha holat o'tgan kundek takrorlanmoqda edi...

Telegramda bir videoning ostiga yozilgan bir taqrizchining fikriga qarshi o'z fikrimni sekingina qo'shib qo'ydim va keyingi ma'lumotlarni ko'rishga chog'landim. Ko'p o'tmay o'sha profil egasidan yozganimga javobi keldi. Anonim profil egasiga hazilomus javob yozgandim u yana yozdi.

Bozorda sotivchiligim, gapga chechanligim qo'l kelib u bilan tinmay yozisha boshladim. Suhbatimiz qizigandan qiziy boshladi va u:

-rasmdagi o'zingizmi deya - o'zimga qiziqish bildirdi.

-Yo'g'eeee, qo'nimizni o'g'li uni rasmi bilan qizlarni o'rayman, uchrashishga kelganda uni birrovga chaqiraman - deya hazil qildim. Javobimdan so'ng u kulgu smayliklarini jo'nata boshladi.

To'g'ri... sport bilan unchalik oshna tutunmagan bo'lsamda, bozordagi tirikchilik va o'zi tana tuzilishim uncha-muncha sportsimenlarnikidan qolishmas edi, hullas, aytishadiku: "badanda bor o'zi..."

Suhbatdoshni ko'p kuttirmay yana telefonim "galareya"sidan tanlab-tanlab yana bir-ikki fotosuratlarimdan tashladim. tashladim. U bulardan qoniqish hosil qildi shekilli yana menga qiziqa boshladi. Yoshim, ismim, topish-tutushim va hokazolar... savollar yomg'irini men tomonga yog'dira boshladi.

-To'xtanggggg... Mani kimligimni bildiz, biiiiir sizni ham koreylichiii - deb gap qistirib o'tdim.

Oraga bir muddat sukut cho'mdi va yana yoza boshladi.

-Qarang sizga uchta rasm tashlayman, agar shularning ichidan meni topsangiz suhbatimiz davomiyligi o'shanga bog'liq bo'ladi -deya xabar keldi. Men enga javoban:

-OK -deb qo'ya qoldim.

Meni ko'p kuttirmay o'sha rasmlar keldi va tagida:

-Agar topolmasangiz, yo'limiz ohiri shu yer bo'ladi -deya yozilgan edi.

-Eyyy voh, rasmdagi qizlar bir-biridan chiroyli, bir-biridan go'zal edi...

Har doim hozirjavob aqlim shu onda andak oqsoqlana boshladi. To'g'rida... endigina tanisha boshlagan bu profil egasini ilgari ko'rmagan bo'lsam... agar topolmasam shunday jonondan quruq qolar edim-da... Uni uzoq kuttirib qo'yishni hohlamaygina javob yozdim:

-Uchinchisi...

U ham javobimni kutib o'tirgan shekilli, tezda javob yozdi

-"Fokus" qilib tushganimi...? -dedi u.

Men yana unga javoban:

-Uchinchisi dedim-u o'sha uchinchisi...

Qizning o'zining hiylasini o'ziga qarshi qo'llay boshladim.

-Bo'ling endi qaysi biri, agar aytmasangiz shu yerda gapimiz tugaydi -deganicha meni tobora "tupik"ka tiqa boshladi.

Nima bo'lsa bo'ldi deya:

-Tungi kiyimda tushib jo'natingchi, o'shanda anniq topaman - deya ohirgi javobni hazilomus qildim. Menimcha bo'ldi, suhbatimiz yakuni shu yergacha ekanda deya fikrlagan holda telegramdan chiqib ketmoqchi bo'lganim hamono undan yana xabar keldi. Ochsam telefon raqami o'zga bir jumla ham yo'q... Shoshganimcha o'sha raqimni terdimu telefon qildim. Meni ko'p kuttirmay qashi tomon telefonini kotardi va:

-Alo -degan yoqimli ovoz eshitildi.

Ichimdan bir boshqacha bo'lib ketdim.

-Kechirasiz bu "raddom"mi...?

Negadir yana hazil qilgim keldi.

-Ha raddom, tug'asizmi? (kulgan ohangda...)

Qiz ham meni telefon qilganimni faxmladi shekilli, o'zimni "stil"imni o'zimga yopishtirdi. U qiz bilan tanishuvim shu tarzda boshladi. Har sohada suhbatlar ketar, huddiki bir-birimizni zeriktirmaslikka harakat qilar edik. Suhbat davomida gaplashayotgan qizim aslida yoshgina 24 yoshli juvon bo'lib chiqdi. Kamiga yana allaqaysi boyvochchaga ikkinchi xotin. Uning juvonligiga e'tiborimni uncha qaratmadim, kim biladi balki kimdur uni aldab ketganu shu sababli ikkinchi xotin bo'lishga majbur bo'lgandir. Uni bu mavzuga olib borishni xohlamadim, chunki undan ayrilib qolishdan qo'rqandek edim go'yo. O'sha u menga jo'natgan uchta suratdagi qizdan bittasi aniq o'zi ekanligi meni undan ayrilishga yo'l qo'ymas edi. Ha nima senga shunday go'zal jonon yo'liqadiyu sen unga teskari o'girilib ketasanmi, ustiga ustiga yoshgina juvon kamiga rezervdagi xotin. Qarmog'imga ilinsa menga ham mazza, bel pastidagi "jon tomirim"ga ham...

-Asalim, balki o'zizni manga ko'rsatarsiz. Rosaaa ko'rgim kevotti. Yana qancha qiynesiz-a...? (atayin uni shevasida gapirishga harakat qilardim)

-Eyyy yo'q, yana boshladizmi... Vaqti soati kelsa, manga yetishgancha siz ham bir qiynaling, shunda mazasi boshqacha bo'ladi.

-Ha mayli, o'sha zamon qachon keladi. Hech bo'lmasa kunini eytmasezam, yilini biley - deganimdan so'ng...

-Kelasi seshanba, ungacha telefon qilmang -dediyu telefonni o'chirdi.

-Seshanba...

O'zimga o'zim gapira boshladim. Bugun shanba bo'lsa... Demak yana uch kun meni sendan ajratib turibdi. Uch kundan so'ng sen meni bag'rimda eriysan, uch kun...

Uni o'ylayverib-o'ylayverib vaqt allamahal bo'lganda uxlabman. Ustiga-ustak ertalabki "optom" savdodan ham quruq qolibman. U hayolimdan ketmasdi.

-Heee o'laaaaa... Yedi bu uch yuz gram go'sht sani, yediiiii...

Birinchi marta ofatijonni injig'idan ilintirgandimda. U bilan ro'y beradigan uchrashuv va undagi mening fikrimcha yuz berajak erotik sahnalarni har uchchala ko'rgan suratlarim bilan o'ylardim. Soatlarni sanagancha man o'sha uzoq kutilgan kunga ham yetib kelibman. "Pul ketsa ketsin, obro' ketmasin" kabi ko'chaning naqliga amal qilgan holda o'zimni ertalabdan "kapital remont"ga tashladim. Tushga yaqin kuyov boladay yasandim qo'ydim, faqat buning uchun kostyum shim kiymagandim halos... Tushdan so'ng mashinamni "moyka"ga tiqdim, so'ngra unga sovg'a sifatida anchayin qimmatgina bo'lgan buket gul shunga monand konyak va shokolad oldim. Mashinamni "moyka"da olib chiqish asnosida yosh juvondan menga qo'ng'iroq bo'ldi.

-Kech soat 19:00 larda...

U shu gapi bilan o'zining uy manzilini menga aytdim. U aytgan joy manzil qayerda joylashganini bilardim. "Novastroyka" yangi imoratlar qad rostlayotga mavzeda. Ishonish qiyin lek bu kun mening kunim, bu kecha mening kecham degancha, yengilgina jilmayish mening yuzimni qamrab olgan edi. Kamina xursand, magnitafon musiqasini balandlatganimcha jonon aytgan manzil tomon oshiqardim. Chorrahadan o'sha aytilgan mavze tomon burilganimni bilaman, to'satdan qarsillagan ovoz eshitildiyu xushimni yo'qotdim...

Biroz vaqt ichida tanamga yoyilgan og'riqlar meni xushimni ortga qaytardi. Mashinamga o'zim tomondan kelib urilgan qaydaydir boshqa mashina meni "konserva" idishiga qamagandek o'z mashinam ichiga g'ijimlab qo'ygan edi. Tanamni qimirlata olmas edim, go'yoki u mendan uzilgandek, zarb shunchalik kuchli bo'lganmi diyman mashinam katta yo'ldan chiqib ketib yo'lakka chiqib qolgan. Qarshimda ikkita voyaga yetmagan o'smir bola yerda xushsiz yotar atrofni olomon o'rab olgan..., ular tirikmi yo o'lik bu yog'i menga qorong'u... O'sha paytda men o'zimga-o'zim ahd qildim.

-Endi jononlarning oldiga faqat "PESHKOM" boraman...

Bu dunyoda ideal narsa bo'lmagandek, ideal hikoya ham yo'qdir.

Yaramaslar yana (+18) joylarini kesib tashlashganlari aniq!!!