Yaqin, yaqingacha men qizlarni ideyalidagi yigit emasdim. Boʻyim oʻrtacha, ortiqcha vaznim bor edi. Xotinimni xiyonatidan soʻng, bir muddat tushkunlik kayfiyati meni tark etmadi. Soʻng ichki bir ishonch yuzaga chiqdi. Buni qanday boʻlganini bilmayman, shunchaki koʻzgudagi aksimga qarab turib oʻzgarishim kerakligini angladim. Albatta 38 yoshda, bu oson kechmadi, ammo qatʼiyat, talabchan sport trener va usta sartarosh nafaqat tashqi koʻrinishimni balki dunyo qarashimga ham tasir oʻtqaza olishdi. Bu men uchun moʻjiza boʻldi. Yangi imij, oʻzimga boʻlgan ishonchimni oshirdi. Endi hamma, hammasi boshqacha kecha boshladi. Ishim, boshliqlar, xodimlar bilan munosabat, barchasi yuqori choʻqqida edi. Faqat oilaviy hayotimdan boshqa...

Qiziq, xotin degan maxluqni bemazasiga uchrab qolsang, shunday bezitib, uylanish haqida falsafiy fikr yuritadigan qilib qoʻyarkan. Yoshim oʻtsa oʻtib ketsin, munosibi topilguncha, kutaman yoʻqsa toq oʻtaman! Oʻzimga soʻz berdim.

Gap deb gapiraman-u, lekin erkakni jinsiy aloqalarsiz yashashim oson emas, yana kun davomida ayollar orasida boʻlsang!

Bir necha yillardan buyon oʻrtamiyona mehmonxonada koʻplab ayol xodimlar bilan ishlayman. Koʻpchilikni nazorat qilganingdan keyin, kimgadir yoqasan, kimdir yoqmaysan. Shunga qaramay, bir nechta koʻzga yaqin, yosh hamkasb qizlar bilan yaxshi munosabat oʻrnatdim.

Oʻhho, bu qizlar haqida ikki ogʻiz soʻzlab oʻtaman. Yarim yil avval, bir xomkalla, maʼmurimizning allaqanday tashabbusli dasturi asosida qabul qilingan edilar. Yumshoq aytganda ular birmuncha shaddod, soʻzamol, mijozlar bilan tez muloqot oʻrnatishadi va ijtimoiyi tarmoqlarda, faol qizlar. (Qisqasi yengil tabiyat, goʻzallar kvarteti.) Bu mehmonxona manfaati uchun qilingan omadli tajriba boʻldi.

Mehmonxona manfaatidan, daromad yaxshi boʻlsada, maʼnaviy yondashuv tubanlashib borayotgani uchun, hech kim bizni tanimagani maʼqul. Yurtimizning qaysi qismida boʻlmasin biz bilan toʻqnash kelishingizni xolamagan boʻlardim. Keling shuning uchun ismlarni oʻzgartiraman. Aytaylik, mening ismim Sohib.

Bu hikoyadagi qizlardan biri, Nozanin, qisqacha Noza, 19 yoshda. Qora soch, maftunkor jigarrang koʻzlar, yoqimli yuz, biroz toʻla tana. Koʻkrak va goʻzal dumbalar 155 sm, boʻyga shunday uygʻunlashganki. Oʻxaa, aytish mumkinki, bu kichkina sohibjamol bilan tez-tez gaplashib qolganimizda, doim quchoqlab olish istagi meni bezovta qiladi.

Malika endigina 20 yoshga kirdi. Uning chiroyli yuzi, yashil koʻzlari bor. Uzun sochlarini, tez-tez boʻyatib turgani uchun aniq rangini aytolmayman, lekin ayni kunda ochiq, sariq rangga boʻlib, u allaqanday maftunkor galliyvud aktrisasiga oʻxshab ketgandi. Ayniqsa uning ajoyib shakllangan, oʻrtacha tanasida juda tarang koʻkraklar oʻrin olgan boʻlib, har qanday erkakni bir bor boʻlsada zavqlanib qarashga majbur etadi. Malika bilan yuzaki munosabatimiz yaxshi, gohida gaplashamiz, gohida meni koʻrib xursand boʻlganini his qilaman.

Bolalarcha begʻubor tarbiyatli Maftuna 22 yoshda. Yuzi yoqimli, ayniqsa tabassumi goʻzal. Sochlari va koʻzlari qora, lekin nigohlari... Ha, shu yaramas nigohlari uning begʻubor chehrasiga soya tashlab turadi. Tab tortmas nigohlarga qarab, bu qizni ichida jilovsiz shahvoniyat borligi sezish qiyin emas. U Nozadan birozgina balandroq, lekin tana tuzilishi boʻyicha, Malikaga yaqinroq. Odatda biz faqat muhim boʻlganda gaplashamiz.

Yana bir qiz, yoʻgʻe ayol bor, bu Maftunaning 24 yoshlardagi opasi Zebo. U allaqachon turmush qurib ajrashgan. Shunga qaramay eri bilan munosabatini saqlab qolgan. Uzun boʻyli va nozik, ehtimol anchayin nozik qomatga ega, chunki juda harakatchan, oʻziga eʼtiborli, chiroyini yaxshi saqlaydi. Uning kichikroq ajoyib shaklli, yumaloq koʻkraklari, beqiyos uzun oyoqlari bor. Zebo bilan yaxshi munosabatdamiz deya olmayman! Hikoya nuqtai nazaridan, shuni aytishim kifoyaki biz ilk kundanoq bir-birimizning shaxsiyatimizga chiday olmaymiz. Buni oʻziga yarasha sabablari bor. U hammani nazorat qilishni va hamma jabhada domenand boʻlishni istaydi... Ishxonada bu meni vazifam!

Yana shuni aytishim mumkin, bu qizlarni bilganimdan buyon, bir kvartirada ijarada turishadi. Yigitlarga yuzaki munosabatlari, bir-birlariga esa pana-panada teginib oʻtishlaridan, ularni "Lezbiyanka" degan gumonim bor...

***

Keling oʻsha goʻzal oqshom qanday oʻtganini soʻzlab beraman:

- 2023 yil, 15 Iyul jumadan, shanbaga oʻtar kechasi, telefonim jiringladi. Odatda uxlamoqchi boʻlganimda, bezovta qilmasliklari uchun doim ovozni oʻchirib qoʻyardim. Ayni oʻsha kuni unutibman, lekin aslida bu omadim ekan. Koʻzimni qisib, displeyga nazar tashladim. Maftuna! Boshqa vaqt boʻlganda, bu shirin zabonli oyimqiz bilan jondeb suhbatlashgan boʻlardim. Ammo uyquni buzilishi, achchiq tuygʻu uygʻotib, norozi kayfiyatda soatga qaradim, 2:20. Bir muddat taraddudlanib, soʻngi sonyalarda koʻtardim.

- Eshitaman. - lekin u gapirishimga qoʻymay bidirlaydi:

- Shhhhh! Sohib akaooo! Biz muammoga duch keldik. Yonimizga keling, biz klub oldida turibmiz! - u shoshib manzilni aytib aloqani uzdi.

Xoʻsh, bu normal holat emas-ku, xayolimdan shu fikrlar oʻtdi:

"Qiyinchilikda nega menga qoʻngʻiroq qilyabsan qizaloq? Hatto yaqin boʻlmasak, ishda ham zoʻrgʻa gaplashasan!"

Qiziquvchanligim, qoʻl siltab, uyquga yotishga imkon bermadi. Shoshmay kiyimlarimni kiyib, mashinamni olish uchun garaj eshigini ochdim. Biroz oʻylanib, yordamga muhtoj ayolga yengil qarayotganim uchun oʻzimga tanbeh berdim.

"Tezroq boʻlaqol yaramas!ʼʼ

Yoʻllarda kechki tirbandlik yoʻqligi uchun, aytilgan manzilga 10 daqiqadan kamroq vaqtda yetib keldim. Ularni tanib olarman deb klubning kirish eshigi yoni-beridagi qizlarga koʻz tashlab oldim. Kelguncha, bebosh yigitlar bilan muammo boʻlgan deb, ehtimoli mushtlashuvga oʻzimni ruhan tayyorlab kelgandim. Hayratki, men oʻylagancha boʻlmay, kichik bir guruh qizlar hayajon bilan menga qoʻl silkitdi. Bunday liboslarda ularni taniy olmaganimdan ortiqcha ajablanmay, tezlikni pasaytirdim. Ular mashina tomonga yurishdi. Avvalda aytganimday ular kiyinish tarzida, odatiy qizlarday uyatchan emas edilar. Chugʻurlashgancha orqa oʻrindiqqa oʻtgan qizlar birin-birin meni hayratlarga solib, yuzimdan oʻpib olishdi. Yonimga oʻtirgan Zebo esa, bu dunyodagi eng tabiiy narsadek, bir koʻzini qisib qoʻydi. U kumushrang, yupqa, tor koʻylak kiygan boʻlib, chap tomonidagi, tasma yelkasidan sirgʻalib tushgan, oqibatda lifchigini bir qismi koʻrinib qolgandi. U kiyimini sozlagancha, shahvoniy jilmayib qoʻydi.

Lol! Ularni bugungi menga boʻlayotgan munosabatlaridan taajjublanib, bir-bir qarab oldim. Yuzlari qizargan, lablaridan tabassum arimaydi.

- Zebo, senlar mastmisan? - soʻradim, oʻtkir atirlar iforidan, ichganmi, chekganmi bilolmay.

- Yoʻq, - yelka qisib kuldi, - Sizni tez kelishizni kutmagandik, tezkorligizdan xursandman akajon...

ʼʼIya, bu ahmoq qurugʻidan omadimi?!ʼʼ Doim jigʻimga tegadigan ayolni, akajon deyotgani

bejiz emasdir.

- Xoʻsh! - oʻgirilib orqaga koʻz tashlayman, - Maftun, sizlar muammoga duch kelganingizni aytovding, vaziyat dahshatli koʻrinmaydi-yu!

- Dahshat. Biz pulsiz qoldik, naq sakkiz tanishlarimiz bizga tupurib qoʻyishdi, axir bu muammo-ku... - u hayajonda soʻzladi, - Shunda men sizni esladim, - yuzida yoqimli tabassum paydo boʻldi, - Qizlar bilan garov oʻynadim. Sohib aka, bizni singlisidek...

- Boʻldi, tushundim. - singlisidek jumlasi qonimi qaynatib, soʻzini boʻldim, - Ishonchini oqlagan boʻlsam xursandman!

- Ha, ha... - u kulib qarsak chaldi, engashib yana yuzimdan oʻpib oldi, - Sohib akaooo! Endi siz bizni chin akamizsiz!

ʼʼErtaga kayfing tarqasin, bilamiz! Kichkina tulkicha.ʼʼ koʻnglimdan oʻtqazaman. U yana bidirlab, qolganlar bilan ham aka-singil boʻlganimizni eʼlon qiladi. Ular ham, buni tasdiqlab shovqin solib, menga diqqat qaratishdi. Zebo suzilib bilagimni silab qoʻydi.

"Oʻla, sendek singillarni boʻlganidan, erkak boʻlib oʻlganim yaxshi!ʼʼ

Ichimda gʻijinib qoʻysam-da, yuzaki jilmayib soʻrayman:

- Bebosh singiljonlarim ketaveramizmi?

- Haliyam, turibmizmi?

Tusi oʻzgara boshlagan Zeboga bir muddat termilib, mashinani oʻrnidan qoʻzgʻatdim. Sal yurib, pichir-pichirlar eshitilib turgan, orqa oʻrindiqqa koʻzgu orqali qaradim. U yerda Maftuna, Malika va Noza, yana bir nomaʼlum qiz oʻtirishibdi.

Maftuna xuddi maktab qizini eslatuvchi, biroq tor, kindik qismi ochiq, kalta kofta, yupka (cha) kiyib olgan. Malika kalta yubka va, yengsiz "Men seni sevaman!ʼʼ yozuvi tushirilgan futbolkada. Aytishga hojat yoʻq, kiyimi oʻzidan kamida bir oʻlcham kichikroqligi uchun, tanasini yanada boʻrtib koʻrsatardi. Noza oddiy qora, yoqa qismi anchayin ochiq, etagi kalta koʻylakda. Ammo shu libosdayam, boʻrtib turgan yarim shar koʻkraklar ustida goʻzal koʻrinardi. Ayniqsa nomaʼlum qizning bagʻriga oʻtirgancha, baʼzan oldinga egilib, koʻkrak orasini koʻrsatib qoʻyganda... Toʻrtinchi qizni koʻzdan kechirishga, suyanchiq xalaqit berardi.

- Orqada siqilib qolmadingizmi? - luqma tashlayman.

- Yoʻq! - xorda javob qilishdi, - Bizda joy yetarli.

Kulib, musiqa ovozini biroz koʻtaraman, ular oʻta shovqin musiqa ovozidan zavqlanib tebranishadi. Mayli quvnayversin, men oʻzimga boshqa ermak topdim. Oʻrtada yaqqol koʻrinib turgan Nozaga tez-tez qarab qoʻyaman. Har qimirlaganda baliqdek tanasini silkinib, durkun siynalar aqlimni oladi. Ammo tomoshabob manzaradan chalgʻitib, Zebo hikoyasini boshladi:

- Sohib aka, bilasizmi, biz bu kun uchun qancha tayyorlandik! - muhim gap aytayotgandek, jiddiy qiyofada.

- Nima munosabat bilan? - qiziqib soʻradim.

- Shunchaki! Biz hammani jamlamoqchi edik!

- Kim u hamma?

- Yigitlarimiz bilan kun oʻtqazmoqchi edik-da...

ʼʼHali, bularni yigitlariyam bormi?ʼʼ maʼnosida qizlarga koʻz tashlab oldim. Ular ham alamzada qiyofada, qosh chimirib tinglashardi. Zebo soʻzida davom etdi:

- Tohir akam kelishga vaʼda berib, telefonini olmadi maraz. Tungi klubga Javohir bilan Umarbek kelishgandi, lekin bizga vaqt ajrata olishmadi, tezda mast boʻlib urishib qolishdi. Umarbek xafa boʻlib, uyiga ketdi?

- Yomon boʻpti... - menga qiziq boʻlmasda, qiziqqan kishi boʻlib luqma tashlab qoʻyaman. - Keyin-chi?

- Eeey, alam qilgani, biz tushdan beri koʻchadamiz, ularni deb ishdan ruxsat olgan edik. Ularni deb bugun nimalar qildik?

- Yaramas yigitlar, hech biriga ishonch yoʻq, - gʻazabda gapirgan notanish qizni, orqadagilar, qattiq quvvatlashdi:

- Ha, ha nomard ular... - shovqin solishdi.

Faqatgina Maftuna, quloq ostimda jaranglab, chaqirganida tezda kelganim uchun taqsin oʻqirdi. Qizlar endi, bir ovozda uni quvvatlashdi.

- Ertaga ham shu soʻzingda turasanmi? - Maftunaga qarab kulib qoʻyaman.

Zebo esa, menga umuman qizigʻi boʻlmagan hikoyasida davom etmoqda:

- Malikani yigiti ish tufayli shahardan ketibdi. He, bekorchini ishi chiqibdi, - u alamli kuladi, - Vey, shuncha yurib maza qilmadik, bekorga qancha pul sarflandi...

Malikaga unchayin befarq boʻlmaganim uchun, yigiti borligini eshitib rashk tuygʻusi uygʻondi. Hushim buzildi. Oʻzimga kelganimda Zebo qizlarga qarab soʻzlay boshlagandi:

- Lekin qizlar, Umarbekni xafa boʻlib qolgani yaxshi boʻlmadi. Baribiram Barno bilan ideal para edilar. Barnosha asalim, sen Umarbek bilan gaplashib olishing kerak, hoʻpmi?

- Allaqachon, Barno yigitiga qoʻngʻiroq qildi, lekin uning telefoni jiringlamadi. - oʻrniga Maftuna javob berdi.

- Haa-yaa, - Zebo birdan xitob qildi, - Sohib aka tanishing bu Barno.

- Salom Barnoxon.

- Assalom alaykum, - oʻrindiq ortidan mayin ovoz eshitildi.

- Vaalaykum assalom, kayfiyatiz zoʻrmi?

- Boʻladi...

Yuzni ovozga moslashtirishga urinib, oynaga qaradim. Ooo, haqiqatan ham chiroyli yosh qiz menga qarab jilmayib qoʻydi. Chap yuzida kichkina kulguchi, uzun kipriklari davomiga quyuq surma tortilgan. Sochlari jilovlanardi, balki qorongʻida shunday koʻringan.

- Aka, siz bizga eʼtibor bermang, - Barno ham titroq past ovozda, soʻzlay boshladi, - Hozir hamma alamzada, bizni tashlab ketgan yigitlardan xafamiz. Jahilda aytgan gapim sizga taalluqli emas, siz mart... bizni... bizdan...

Qizni qolgan soʻzlarini eshitolmay, koʻzguga qaradim. U yuzlarini kafti bilan toʻsib olgandi. Qizlar yana chugʻurlashgancha uni yupata boshladi. Zeboni iltimosi bilan mashinani chetga olib toʻxtatdim. Noza uni kaftini ochib yoshlarini artib soʻzlardi:

- Qoʻysangchi, qani boʻldi qil endi! Asalim sen bu kecha malikasisan, senga koʻzyosh yarashmaydi, - yuzidan oʻpardi.

Negadir Barnoning taʼsirchan tarbiyati, menda ijoby taassurot qoldirdi. U dugonalaridan boshqa olam ekanligini bildim. Shunda qizlar dugonasini ovutib olguncha, mashinadan tushib chekib olmoqchi boʻldim. Men bilan barobar Zebo ham tushdi va biroz nariga borib, yoʻl chetiga engashib oʻtirdi. Yoniga borib, ochiq yelkasidan ushladim.

- Zobo yaxshimisan?

- Hmmm, - boshini koʻtarib, zoʻraki jilmaydi, - Biroz oʻzimni yomon his qilyapman...

- Hozir senga suv olbkelaman, - mashina tomon yurdim, ortimdan:

- Sumkachamniyam! - deya oʻqchigan ovoz eshitildi.

Qaytganimda u allaqachon oʻrnidan turgandi. Qopqogʻini ochib, idishni uzatdim. Idishdagi suv bilan oʻzini tartibga keltirib oldi.

- Rahmat...

Sumkachasiga uzatilgan qoʻlini ushladim. U jilmayib, men esa biroz hayrat bilan qarab qoldim. Bilishimcha, ayollar yuzdagi nuqsonlarni yashirish uchun boʻyanishadi. Zebo esa nega boʻyanadi! Yuz terisi, qizlarnikidek tarang va yorqin, tugʻruq dogʻlari bordir, biroq tabiiy gʻoʻzaligi oldida sezilmay ketadi.

- Hmm? - savolomuz, qosh uchirdi.

- Yuzingda tomchi!

Barmogʻim bilan iyagida qolgan ikki tomchini sidirib, yanogʻiga yopishgan zulfini turtib qoʻydim. Bir karashma qilib, sumkachasi oldi. Upa qutisini ochib, koʻcha chirogʻi nuriga yuzini moslashtirarkan, hamon kuzatib turganimni koʻrib, boyagicha qosh uchirdi.

- Hmm, termilib qoldiz Sohib aka?

- Tabiiy chiroylisan boʻyanib nima qilasan?

Eʼtirofimdan shodlanib, koʻzlari xumorlandi, biroq boʻyanishda davom etdi. Biroz chiroyiga maftun boʻlganimni koʻrib, darrovda koʻzida kibri paydo boʻldi. Shu odat sobiq xotinimdayam boʻlganidan birdan gʻashim qoʻzgʻaldi.

- Zebo aslida, tilingni pardoz qilishning kerak, edi. - dedim

Uni xafa boʻlishini, hech yoʻq gʻovoq uyishini kutgandim, lekin u shunchaki zavqlanib kuldi. Labiga pamada, surarkan:

- Eyyy, siz baribir tushunmaysiz.

Lablarini bir-biriga ishqab, chulp-chulp ovoz chiqargancha labiga ishlov berib oldi. Anjomlarini sumkachaga solib, sirli iljayib men tomon yaqinlashib keldi.

- Boʻyanish kerak...

Bir qoʻlini, koʻksimga tiragan boʻldi va kutilmaganda tez boʻynimga lab tekkizib, kulib mashina tomon qochdi. Xuddi boʻynimdan pichoq yeganday, tez kaftimni bosib, lab boʻyoq izini yashirdim. Ayni dam ikkinchi qoʻlim bilan Zeboni sumkachasidan tutib qolibman. Ikki oʻrtada sumkacha ichidagilar oyogʻimiz ostiga toʻkildi. Telefon, mayda pullar, boʻyash anjomlari, yana allanimalar... Ikkimiz ham barobar engashdik. Toʻgʻrisi kulgudan oʻzimni tiyolmadim, sumkachadan toʻkilgan basi narsalarni koʻrganimda! U shoshib, kaftiga yashirgan birinchi narsa, porno filmlarda koʻrganman, ayollar azosiga qatroq toʻlqin yuboruvchi barmoqdek keladigan qurilma edi. Yana menga juda yaxshi tanish boʻlgan, 10 dona chamasida asbobni rezina kostyumlari (privativ) va 4 dona hap dori (Viagra). Ikkimiz ham kulardik, faqat u yerga qarab olgandi. Narsalar sumkachaga tushib ketdi, rezina va dorilar qoʻlimda qoldi.

Qaytar dunyo ekan, hozirgina boʻynimda lab boʻyoq izini qoldirib mazax qilmoqchi boʻlgandi. Endi oʻzi, noqonuniy ahvolda turibdi.

- Zebo, ol bularni, - ochiqchasiga ustidan kulaman.

- Meniki emas... - uyalib, kulib qoʻyadi.

- Sumkachadan tushdi-yu! - kulaman.

- Hmmm... - xijolat boʻlib jilmayib qaraydi, - Aytaylik rosdan meniki. Siz kulmang, erim bilan ajrashganman, lekin shariyatan haliyam nikohimiz bor...

- Tushundim... - nimani nazarda tutganini angladim, lekin kulgimni tiyolmay, unga uzatdim, - Man ol, narsangni...

- Yoʻq... - u jiddiy nigohda qarab, soʻzladi, - Nomard, bugun meni koʻnglimni qoldirdi, endi bular menga kerak emas.

- Tashlab, yuboraymi? - uzoqqa otmoqchidek qoʻlimni siltadim. U afsuslanib qaraydi, lekin holatini oʻzgartirmaydi.

- Holasez tashlab yuboring, holasez oʻzizga oling.

Shu asnoda, sumkachasidan nam salfyetka oldi va boʻynimdagi pamada izini artib, indamay mashinaga borib oʻtirdi. Vo ajab, bu qizlarni, xatti-harakatlaridan lol qolib, qoʻlimdagilarni choʻntagimga soldim.

Mashinaga oʻtganimda, Zebo qizlarga qarab olgan, orqada qichiq gaplar va kulgular avjida edi. Qizlarni oʻzlari bilan oʻzlari boʻlib ketganlaridan keyin, ular sepgan atirlar aralashib dimogʻimga oʻtkirlik qila boshladi. Oynani tushirib, yuzimni shamolga, qulogʻimni orqada boʻlayotgan soʻzlarga tutdim.

- Qizlar, qayoqqa ketyapmiz?

- Uyga! - bir nechta baland ovozli javob, qildi.

- Yoʻq, biz klubga qaytamiz. Ziyofat tugamadi!

- Klubda emas, ziyofatni uyda davom ettiramiz!

- Ha, ha... - uch qiz bu qarorga qoʻshilishdi. Opa, singil va Malika. Noza bilan Barno uyga ketish tarafdori ekanlar. Barno soʻzladi:

- Men uyga ketaman. Hozir koʻnglimga hech nima sigʻmaydi, - hursinib oldi, - Umar akam bilan gaplashib olishim kerak!

- Men siz bilan boraman, - Noza erkalab, dugonasini quchoqladi, - Biz uni aldab uying-a chaqiramizda, birgalikda, kravatga bogʻlaymiz. Yigitngni koʻnglini shunday olamiz, - u kulib, hazil maʼnosida gapirayotgan boʻlsada, fantazyasini ajoyibligidan oʻsha Umarni oʻrnida boʻlgim keldi. Qizlar esa oʻz gaplaridan nasha qilib, qotib kulishadi.

- Barnosha, sen xavotir olmada, bunday dugonasi bor qizni hech bir yigit tashlab ketmaydi.

- Toʻgʻri, haaa!

Tarbiyatlari yaxshi boʻlmasada, bir-biriga shahvoniy mehrini namoyish etayotgan qizlarning soʻzlaridan, imo ishoralardan, zavqlanib kulishlaridan oʻzimam maza qilaman. Bu orada manzilga yetib keldik. Koʻp qavatli binoning zinapoyasi oldida toʻxtadim. Hamma tashqariga chiqdi, qizlar bir-birlarini quchoqlab, xoʻshlashardi. Men ham xayrlashish uchun mashinadan tushdim. Ilk imkoniyatdayoq Barnoga qaradim. U Malikadan yarim bosh baland, chiroyli qomatli edi. Oq paplin matosidan kofta, shim kiygan. Kofta ostidan, shaklli koʻkraklari boʻrtib ketgan. Oq tanasiga mos, mayda gulli oq libosda, chinakam oqshom malikasi edi. Qizlar orasida aylanarkan, uning pastki qismi juda ajoyib shakllanganini koʻrib, boyagi yigitiga borgan sari havasim keldi.

Sharpa, qattiq quchoqlab, yuzimdan oʻpib meni xayolimni chalgʻitdi. Hushimni yegʻib, Nozani yonimda koʻrdim. Olib kelganim uchun minnatdorchilik bildirayotgandi. Koʻzlaridagi samimiyat meni ham samimiy boʻlishga majbur qildi. Ismimni eshitdim va yonga qayrildim, yuzimdan yana bir oʻpichni qabul qilib, oldim. Hayron boʻlgan yagona odam emasman deb oʻylayman. Ilk tanishishdayoq Bornoning menga oʻta, doʻstona munosabatda boʻlishini hatto qizlarni oʻziyam kutmagan chogʻi, bir-birlariga ajablanib qarab qoʻyishdi.

- Biz endi doʻstmiz, shunday-mi?

- Ha, - goʻzal chehrasiga boqib, hayajon bosdi, - Doʻstmiz...

Oʻz ovozimni oʻzim tanimadim. Xuddi, tasirli epizodda, roʻl oʻynadim deb oʻyladim. U allaqanday minnatdorlik ruhiyatida, qoʻllarimni siqdi. Qattiq termilib qaradi. Kiprliklari tez silkinib, lablari qimtib qoldi. Hozir biror soʻz aytib chalgʻitmasam yegʻlab yuboradi deb oʻyladim.

- Qachon yordamim kerak boʻlsa, tortinma, - qoʻlini ohista siqdim, - yaxshi doʻsting boʻlaman...

ʼʼEey, nimalar deb valdirab yotibsan! Ertaga bu gaplarni eslamasa ham kerak. Vaziyatdan foydalanib qolmaysanmi?ʼʼ

Ichki ovozimga quloq tutib, qizni toʻlqinlanib turganidan foydalanib, asta quchogʻimga tortdim. Qarshiliksiz koʻksimga boshini qoʻydi, shu hamoni yelkalari silkindi.

- Boʻldi, doʻstim yegʻlama!

- Yegʻlash emas, xursand boʻlish kerak... Sohib aka bizni doʻstimiz...

- Qanday, yaxshi...

Barnoni doʻstona holati, boshqa qizlargayam koʻchdi, bir zumda oʻzimni beshta qiz quchogʻida koʻrdim.

ʼʼOlaaa, buyogʻi melodrama boʻlib ketdi!ʼʼ

Yaxshiyam qiyomatli akamiz boʻlasiz deyishmadi. Oʻzi, baya singilmiz deganda, qarab ham koʻnglim xijil boʻlayotgan edi. Endi esa doʻstmiz deyishyabdi. Harqalay, bunday singillardan, goʻzal doʻstlar manfaatliroq.

"Iforlaringdan goʻzallarim!ʼʼ

Barnoni boʻshatib quchogʻimni kengroq ochdim, kamida uchtasini quchoqlab oldim. Hushdan onlarim, afsuski besh sonya davom etdi, va biz ajralishdik. Hammani nigohi, Barnoda, uniki menda. Lablari qimirladi, ehtimol rahmat aytdi, va labini choʻzib yuzimdan oʻpib zina tomon yurdi. Noza esa Zeboga qarab pichirladi:

- Opa, ahvolini qarang, yigʻloqi boʻlbqoldi. Anovi dori yomon ekan. Men bugun yonida qolsam-chi?

Zeboni roziligi bilan, Barnoni ortidan kirib ketayotgan Nozaga qarab, oʻylab qoldim.

"Qanday dori?! Jin ursin, hali bular psixotrop dorilar ichganmidi?ʼʼ

Zebo mashinaga qarab yelkamni siladi: - Yuring...

Bu qizlar, hozircha mehmonxona manfaati uchun kerak boʻyabdi. Balki qachondir, buzuq fikrli maʼmurimiz yoʻqolib oʻrniga boshqa kelsa, bu qizlar orqali qilinayotgan jirkanch reklama loyihasini yopishar. Oʻshanda bu qizlar ketar... Lekin nima boʻlganda ham insoniylik jihatdan bularni botqoqga koʻchishlariga befarqlik qilmasligim kerak. Shunchalik vijdonsiz emasdirman!

- Toʻxta, - Zeboni bilagidan ushlab, chetga tortdim, - anavi qizga qanday dori berding?

- Hech qanday, - kuldi.

- Jiddiy soʻrayapman, qanday dori ichirding? - bilagini qattiq siqdim.

- Ummm, qoʻyvoring, - bilagini boʻshatdim, u sumkachasidan uch donasi boʻsh kasseta olib uzatdi, - Oʻzini yigiti topib keldi, men emas...

Oʻylagan dorim ekan, jahlim chiqib qoʻlidan tutdim.

- Qachondan ichasanlar?

- Bilmadim...

- Ichgan narsangni bilmaysanmi?

- Yoʻq...

- Jahlimni, chiqarma.

- Ufff... Biz ishda emasmiz, tergamang.

- Oʻchir, chaqirdingmi endi senga masʼulman... - qatʼiy javob berdim.

- Ufffff... Biz bunaqa narsa ichmimiz...

- Nega sumkangda yuribdi?

- Tatib koʻrmoqchidik, boʻldimi? - qovogʻini uydi, - Birinchi marta... Rost gapiryabman, birinchi martda... Kulibda Umarbek kimdandir oldi, Barno ikkalasi ichdi, keyin bizga berdi, kayf qilasizlar deb biz esa hali ulgurmadik... Bor gap shuuuu!

Koʻzlariga biroz tikildim, aftidan rost gapirdi. Dorini oyogʻim ostiga tashlab ezgʻiladim. U beparvolik bilan qarab turdi. Boshidan yaxshi chiqishmagan boʻlsak-da, Zeboni aqlli deb bilardim. Shuning uchun chindan qaygʻurayotganimni tushunishiga umid qilib gapirdim.

- Zebo bunaqa beparvolik qilma. Qizlar bilan yaxshi ishlaysan, ham yaxshi oʻynab kulasan. Yashashdan chinakam kayf qilasan, mayli haqqing bor, bu hayot sizlarniki, - oyogʻim ostiga imo qildim, - faqat bunday balolarni oralarizga kiritma... Singillaringni xarob qilasan.

- Hoʻp. - beparvo javob berdi.

- Singillaringni xarob qilasan!

- Hoʻp... - jahl bilan javob berdi.

- Singillaringni xarob qilasan! - qoʻlini biroz siqdim. Koʻziga chuqur qaradim.

- Hoʻp, Sohib aka, - haddi pasayib javob berdi, - Eʼtiborli boʻlaman...

U mashinaga chiqib oldi, men sigaret tutatib chuqur-chuqur tortdim. Mashinaga oʻtirganimda, Zobo arazlagan holatda, orqadagi qizlar esa Rayhonni qoʻshigʻiga tebranib, bir-biri bilan oʻynashardi.

- Xoʻsh nima qilasizlar, qizlar? - soʻradim.

- Bizni ziyofatga olib borasiz...

- Yana qayerga bormoqchisiz, oʻzi soat 3:00 ga yaqinlashdi! - telefon soatini ularga koʻrsataman.

Ular bir necha sonya oʻylanib qolishdi. Bu vaqtda esa Rayhonni qoʻshigʻi avjiga chiqqan edi. Malika koʻzlarini biroz yumdi, qoʻllari, tanasini nozik qimirlab chayqaldi.

- Men kulibga borib rosa oʻynagim kelyapti!!! - dedi, paski labini soʻrib.

ʼʼJoningdan asalim, men ham oʻynashingni jon deb koʻrgan boʻlardim!ʼʼ oʻylayman, ogʻzimning tanobi qochib yanada boʻrtib ketgan koʻkraklaridan nigohimni uzolmay.

- Bugun ziyofat tonggacha davom etadi, baribir ertaga dam... Lekin qizlar klubga bormimiz, borsak bir balo boʻladi, - Zebo boyagi tanbehdan, xulosa olibmanmi degan maʼnoda qarab oldi, - ziyofat uyda boʻladi...

- Voy opa, - Maftuna eʼtiroz bildirdi, - anovi jodugar qoʻyadimi? Oʻtgan safar yodizdan chiqdimi? Oʻlamiz melissa chaqirib bervoradi!

Ular ijara uylaridagi, allaqanday qoʻshnilari haqida gapirishardi. Menimcha chinakam jodugar ekan, yoʻqsa shaddod qizlar nomini eshitib qaygʻuli boʻlib qolmasdi. Ularning koʻzlaridagi, umidsizlini koʻrib xayolimga ajoyib fikr keldi.

- Unda mening uyimga bormaysizmi? - qizlarga sinovchan qarab, taklif qildim, - Ziyofatni davomida, men mezbonlik qilaman.

Orqadagi qizlarga maʼqul, ammo Zebo shubha bilan soʻradi:

- Aaa, kenayim ketganini bilaman. Mobodo bostirib kelishmaydimi?

- Kenaying ajrashib ketgan...

- Qoʻshni...

- Yangi qurilgan katejdan olganman, - manzilni aytdim, -Qoʻshnilar bilan muammo yoʻq. Eshik, derazalarim ovoz oʻtqazmaydi... Yana sovitish tizimi, katta televizor, baland ovozda musiqa eshitish uchun hamma sharoit bor. Xohish boʻlsa, hovlida rezina basseyn...

- Vav, Super!

Orqadan eshitilgan bu jumlalar, ularni roziliga edi. Menga ikkilanib turgan Zeboniki muhimroq.

- Sohib aka, biz-ku boraveramiz. Aaa sizga keyin muammo boʻlmaydimi?

- Doʻstlar mehmonga kelsa, qanday muammo boʻlishi mumkin?

- Haaa, - u mamnun jilmaydi, - unda ketdik...

- Qoyil... - orqadan quvnoq xitoblar eshitildi. Zebo oʻzini yanada erkin tutib, radiodan musiqa izladi, tungi toʻlqinlarda ʼʼSen ketganingda!ʼʼ jumlalari qayta-qayta aytilayotgan inglizcha musiqani topib, ovozini koʻtardi.Shunchaki zavqbaxsh lahzalardan, lazzatlanishni qoyillatadigan qizlarni yonida boʻlishdan, vujudim energiyaga toʻladi.

- Zebo...

- Hooo!

- Tungi klub, yonida toʻxtab oʻtamiz. Hozirgi vaqtda, oʻsha yerda savdo qilish mumkin. Koʻngling istagan narsalarni aytseng olvolaman...

Zeboning koʻzlari charaqlab, orqaga qaradi. Qizlar istaklarini aytishda iymanib oʻtirishmadi. Bir nechta narsa sotib olgani, yoʻlni berigi yuziga yugurib oʻtdim. KFC qanotlari, energetik, salqin ichimliklar, kilolik muzqaymoq, shirinlik va iltimoslariga koʻra ozroq spirtli ichimlik. Ular aytganidan ziyoda xarid qilib, uyga yoʻl oldik.

- Tishshshsh! - jim ishorasi bilan, kichikkina hovlimga boshladim. Ular ortimdan yurishar ekan, oʻzaro pichirlashib, hovlidagi rezina basseynga barmoq suqib oʻtishdi.

- Oooo, liqqina!

Itim irrilladi, qizlar seskandi. Itimni tinchlantirib, boshini siladim. Yuvosh it ekanligini tushuntirib, qizlarni tinchlantirdim. Opa-singil qoʻrqishdi, biroq Malika tezda itim bilan doʻstlashib oldi.

- Laqabi nima? - dedi, yirik gavdali kuchukni boshini silarkan.

- BARON...

- Ooooo! Xayr Baron!

- Qani kiringlar-chi, - tezgina chiroqlarni yoqib, qoʻlimdagilarni mehmonxona stoliga qoʻydim, - Oʻz uyizdek, erkin boʻlilar qizlar!

Ular shundoq ham oʻzlarini erkin, tutib xonalarga bosh suqa boshlashgandi. Sobiq xotinimni ortidan, koʻch-koʻronini yoʻqotgach, xonalar ancha kengayib, oʻzimga boʻydoq bob, sharoit yaratib olgandim.

Mehmonxonada devon, kreslolarni qayta joylashtirib, oʻtirish, musiqaga oʻynash uchun maydon hozirlar edim. Bu vaqtda qizlar xonalarni kezib chiqishardi. Barcha xonalarga, koridor orqali kirilgani, ayni dam eshiklar lang ochiqligi uchun ularni suhbatini uzuq-yuluq eshitib turardim.

- Zoʻr-ku yashash, aaaa!

- Muzlatgich, qara gʻamlab olibdi-yu...

- Ol shirin ekan... Oʻzi erkin dedi-yu!

- Qarang opa, qahva qaynatgichiyam bor ekan!

- Boldi, choʻqilab ishlayverma!

- Shirin ekan, yana bitta olay...

- Iyuuu, shampan bor ekan, olaymi?

- Boshing ogʻriydi...

Qadam tovushlari siljidi, eshikni ochilib yopilishidan ular hammomga bosh suqib oʻtishdi. Bu orada, joyni hozirladim. Televizordan yutubni sozlab ovozni kolonkalarga oʻtqazib, sokin musiqa qoʻyib qoʻydim. Karidorga oʻtganimda ular shinam yotoqxonamda edilar.

- Yumshoqligini qara, Malika...

Zebo devonga choʻzilib oldi. Yonida Malika, futbol koʻrish uchun oʻrnatgan televizorimga qarab, behayo filmlar haqida, gapirib oʻzaro hiringlashdi. Qoʻllarida telefon, yotgan joylarida selfi qilishardi.

Maftuna esa yotoqxona burchakdagi mini sport zalim, devordagi boʻy barobar koʻzgu bilan qiziqmoqda edi.

- Opaaaa, qari boydoqni yashashi zoʻr-ku, bir oʻziga ikkita yotoqxonasi bor ekan!

Avval xotinim bilan yotgan, yotoq devonni bolalar xonasiga joylab, oʻzimga yangisini olgandim. Shundan besh xonadon iborat koshonamda kattalar uchun ikki yotoqxona bor edi.

Allaqachon tarmoqqa ulanib, telefonga berilgan qizlar eshik yoniga kelganimni sezishmadi.

- Qari dema, Maftuna, - devonimda biri yonbosh, biri chalqancha yotgancha, selfi qilayotgan qizlarning uzun oyoqlari boʻylab, koʻz chizdim, - Yigit qirqda, qirchillaydi...

Qizlar, birdam menga masxaraomuz qaradilar. Bu qarash hamiyatimga tegdi. Avval kepkamni yechib, sochimni barmoqlarim bilan taradim, soʻng futbolka. Bir yarim yil davomida, zaldagi mashaqqatlarim natijasini koʻrsatib, maqtangim keldi. Tanamni qatiqlashtra, qatiqlashtra Maftunga yaqin kelib, shitob bilan orqasiga burib, biqinidan ushlab yuqori koʻtardim. U qoʻrqib qichqirib yubordi.

- Aaaayyyy, nima qilyapsiz? - sonlari orasiga boshimni suqib, boʻynimga oʻtqazganimda esa, hayrat bilan kuldi, - Sohib akaooo, jinnimisiz?

- Ushla...

U yeqilib tushmaslik uchun boshimni quchoqlab oldi. Devorga oʻrnatilgan mashq anjomiga qoʻl uzatib yon tutqichlaridan ushlab, orqadagi qizlarga tarang mushaklarimni namoyishi uchun bir necha bor yuqoriga koʻtarib tushdim.

Qizlarga oʻgirilib, ularni sal boʻlsada hayratga sola olganimni koʻrdim. Ayniqsa Zeboning koʻzlarida, qiziqish bor edi. Oʻzimdan gʻururlanib, koʻzlarimni yuqoriga qaratib, Maftunani hayajonli nigohini ovladim. Shoʻxligim tutib, yelkamda osilib turgan goʻzal oyoqlarni tizzadan yuqoriga silab, oppoq sonlarga lab bosdim. Ayni lahzada oʻrnidan turgan qizlar, ishshaygancha meni suratga olishganini sezdim. Koʻnglim gʻash tortdi, lekin sir boy bermadim. Notabiiy oʻpichimdan, koʻzlarida ehtiros olovi uchqunlagan, qizni avaylab yelkamdan tushirar ekanman, qizlarga murojaat qildim:

- Tarmoqlarizda zvezda boʻlishni istamayman!

- Aaaaa yoʻq, - Zebo hirsli jilmaydi, - Estalik uchun...

Xuddi shunday nigoh uchqunini Malikada ham koʻrish mumkin edi. Albatta bunda yaxshilikni koʻrmasam-da, oʻzimni beparvo tutib, kulimsiradim.

- Estalik uchun boʻlsa, mayli... - erkakligimni eslatish uchun, jiddiylik bilan buyruq ohangida eshikka ishora qilib, - Xona tayyor, oshxonada idish, qadahlar bor, stolni tuzab yuboringlar...

Ular xuddi ishxonadagi kabi, itoatkorona eshikdan chiqishdi. Yelkamdan tushgach, yanada ehtirosli koʻrina boshlagan Maftun koʻkragimni oʻynoqi siladi, sal boʻlsada katak boʻrtmalari koʻrinib qolgan, qorin mushaklarimni yengil mushtladi.

- Baribir qariyasiz-da, - koʻzlari qisildi, biroq labida oʻsha goʻzal tabassumi oʻynadi, - Super qariya...

Tez-tez eshik tomon koʻz tashladi va kutilmaganda choʻzilib labimdan oʻpib oldi.

"Jonim!ʼʼ

Opasidek oʻyin qilayotgan, qizni hapriqib belidan quchmoqchi edim, ohudek epchillik bilan hiringlab qochib ketdi. Quvishib yurishni ep koʻrmay, oʻzimni devonga tashladim. Maftunaning boʻsasi, vujudimni qizdirib, koʻnglimga umid soldi. Negadir qattiq ishona boshladim, bu oqshom yolgʻiz yotmasligimga.

"Qaysi bir!"

Xayolimdan oʻtqazaman, tanlov qiyin ularni barchasi chiroyli. Maftuna hozirgina moyilligini bildirdi. Malika, qalbimda oʻrni bor, sohibjamol. Biroq keyinchalik bosh ogʻriq boʻlmasligi uchun, bu ikki qizning ehtimoli bokiraligini hisobga olganda, ayoldan toʻlaligicha lazzatlanishim uchun Zebo tanlovi maʼqul. Ha, Zebo...

Egnimga kiyib, koridorga chiqdim allaqachon narigi xonadon musiqa ovozi, qizlar kulgisi eshitib qoldi. Koridor chirogʻini oʻchirib, oʻzimga achchiq qahva qaynatish uchun, oshxonaga yoʻl burdim. Qahva qaynatgichni yoqib, beixtiyor choʻntagimga qoʻl suqdim va xursandlikdan kulib yubordim. Qoʻlimdagi privativ va Viagra dorilariga qarab, bularni tasodifan qoʻlimga tushib qolmaganini angladim. Demak taqdirni oʻzi bu kecha Zebo bilan jismimiz yaqinlashishini istayabdi. Qizlarni koʻrish istagida, koridorga chiqib, yarim ochiq eshikdan qaradim. Musiqa yoqilgan, aksariyati ichimliklardan iborat stol tuzalgan. Qizigʻi necha oylardan buyon muzlatgichda ichilishini kutib yotgan, yarim shisha shampan egalarining nozik qadahlarida jilvalanardi. Qaysidir sonyalarda maxsus taʼlim olgan xonimlardek, qadah urishtirib, nazokat bilan koʻtarishdi. Keyin. Keyin esa yana oʻsha shaddodlik bilan kulishdi. Malika qoshiqlardan biriga sakrab turib, ikki opa-singilni oʻzi bilan sudrab ketdi.

Men oshxonaga borib, qahvamni tayyorlab qaytib, eshik oldida toʻxtadim. ʼʼRespectʼʼ chiroqni oʻchirib, televizor, ovoz kuchaytirgichlarning musiqiy chiroqlari bilan yorishibdi. Telefon chiroqini yoqib ustiga qadahlarni qoʻyib, shaffof nurni atrofga sochib yuborishibdi. Shunchaki qoyil, qizlar oʻzlari uchun romantik, tungi kulib muhitini yaratib olishibdi.

Qahva hoʻplab, qizlarning raqsga tushishini tomosha qilib, ularga xalaqit bermaslikni oʻyladim. Qizlar oʻzlarini, baʼzan esa bir-birlarini silashib, striptiz raqsi harakatlarni qilishardi. Uch qizdan iborat, beqiyos shahvoniy harakatlar guldastasi. Tez telefonimni olib, ularni videoga tushira boshladim. Albatta estalik uchun, oʻzimcha kinoyaomuz kulib qoʻyaman. Aslida koʻngilda, videolarni keyinroq ular hushyor boʻlganlarida, hazillashib oʻzlariga yuborish niyatidaman.

Qaysidir sonyalarda ular meni sezadilar, ammo oʻzlarini beparvo tuta boshladilar. Bu oddiy narsadek, ular hazillashadi, kulishadi, kameraga qarab havoda bir nechta oʻpishlar qilishadi. Oʻzaro bir nechta oʻpishlar alishib, goʻyo ustimdan kulishadi. Qizlarda eʼtiroz boʻlmagach, goʻzal lahzalarni telefon xotirasiga muhrlashda davom etaman.

Musiqa bir necha marta alishadi, ayniqsa arab musiqa ohangiga paski qismini, oʻynatgan raqslari, professional ijroga yaqin juda koʻngilni qitiqlovchi boʻldi.

Har musiqalar oraligʻida esa, energetik, spirtli ichimliklardan tatib turishadi. Shampan tugabdi, kanyak yarimdan pastlagan, energetik ichimliklar idishi dumalab qolyabdi. Borgan sayin esa, ularning ijrolari, qiliqlari yanada hayosizlanadi. Qaysidir lahzada kichik oʻpishdan keyin ehtiroslar qoʻzgʻab, Malika va Maftuna oʻrtasida chinakam oʻpishish boʻshlandi. Zebo ularning ustidan kuladi, lekin men uning labini tishlayotganini koʻraman. Shu lahzadan, ularning yigitlardan koʻr bir-biriga moyilligi koʻproq bilinadi. Ularning bu harakatlarni avvaldan qilib kelishgani, ayon boʻladi.

Oʻylashimcha, bu lahzalar videoni ahamiyatini ancha oshiradi. Yanada eʼtibor bilan ola boshlayman. Aytishga hojat yoʻq, bu menda ham nimanidir uygʻotdi. Oʻylayman uchalasi ham yaxshi ayollar, lekin Malika mening shaxsiy sevgim.

"Qaraya, uni oʻzimniki deb oʻylay boshladim!ʼʼ

Men u haqida koʻp oʻylaganman. Yashirmayman uni hozir ham orzu qilaman. Aslida hammasini, koʻzim qiymayabdi. Lekin Malika boshqa, kadrda uni koʻproq tutaman.

Bu orada Zebo singlisini oʻtkazib yubormaslik uchun yelkasiga urib qoʻydi, u ham boʻsa soʻradi. Qizlar ajralishlari bilan Zebo, Malika tomon harakatlanadi, lekin Maftuna uni quvib oʻtib, opasining yuzidan oʻpadi.

- Xafa boʻlmang opa, men sizni yaxshi koʻraman...

Maftuna, dugonasiga moyilligi bor, opasini ustidan kulib, Zeboining yuzidan yana bir qancha oʻpadi. Singlisini qiligʻi, Zeboni gʻashiga tegdi. Arazlab yuzini burdi, hazillashib urmoqchidek singlisiga qoʻlini koʻtaradi. Lekin Malika, xaloskor obrazida, uning oldida turib, Zeboni oʻziga tortdi.

Bilmadim, lezbian qizlar shunday boshlaydimi yoki bu shunchaki oʻyinmi? Diqqat bilan telefon displeyidagi tasvirni kuzatib boraman. Oʻpishish ehtiros bilan uzoq choʻzildi, qoʻllari esa bir-birining tanasini silaydi. Bu jarayonda Malika faol, Zebo passiv harakat qilishadi. Oʻpishdan keyin, Zebo biroz uyalib yuzi qizarib ketdi. Malika men oʻylagandan ancha shoʻxroq edi. U Maftunaning ortidan quchoqlab, uni orqaga sudrab raqsga tushadi. Oʻynashib, kulishib koʻkraklarini erkalaydi.

Zebo ulardan ajrab stolga yaqinlashib, qadahlarga sharbat quyib, ularga imlaydi. Avval, Zebo keyin boshqalari menga qarab minnatdorlik bilan jilmaydi. Qadahlarni koʻtarib chaqiradi.

- Keling, bizga qoʻshiling.

- Keyinroq!

Telefonga ishora qilib, videoga olayotganimni bildiraman. Qizlar kameraga qarab erkalovchi qiliqlar qilib kulishadi. Tomoqni hoʻllab, endi kameraga qarab yolgʻiz yolgʻiz boʻlib olishdi. Aftidan, ikki opa-singil bir-birini ortda qoldirmoqchidek, joʻshqin, ehtirosli oʻynashadi. Menga eng yoqqan jihat, uch qizning ham musiqani his etishlari edi.

Hayajonlangan qizlar meni raqsga jalb qilishdi, shuning uchun men video yozishni toʻxtataman. Ular yonimda galma-gal, alishib, ehtiros bilan oʻynashadi. Rosti men diskoteka koʻrmagan insonman. Oʻtkir musiqani ularchalik his etolmayman. Shunchaki salgina qimirlab, ularga teginishdan, ularni suykalishidan lazzat olaman. Aytishim kerak men ularning taʼsirini his qildim, ular ham his qilishdi deb oʻylayman.

Yoqtirganim Malika, chinakam lezbian ekanligi yana seziladi. Menga moyilligi kuchayib borayotgan opa-singilni nazorat qilishga urinayotganini koʻraman. Meni ulardan yakkalashga urinib, bir-biriga oʻralashtrib qoʻyadi. Uchalasi bir-birlarini erkalashadi, biroq opa-singillar navbatma-navbat men bilan oʻynashadi. Baʼzan harakatlari, chuqurlashganda Maftunani vaqti-vaqti bilan labidan oʻpib olaman. Qizlarni kayfi oshgan boʻlsada, ayyor koʻproq imkon bermaydi. Ssenariy meni tasavvurimdan boshqacha ketyapti, buni his qilmayapman. Men ular kabi ichmaganman, erkin boʻlolmayabman. Ayniqsa harakatlarim behuda, tomchini yalagandek chanqogʻim qonmaydi. Yaxshisi, oʻtirib, qizlarni tomosha qilaman.

Bir necha daqiqadan soʻng Malika va Maftuna oʻzaro pichirlashib, kichik hojat ishorasi bilan xonadan chiqib ketishadi. Zebo yolgʻiz raqsga tusha boshladi. Men unga tabassum qilaman, u menga. Yaqinlashib kelib, qoʻlimdan tortdi, boyagicha raqs davom etdi, u joʻshqin, men qoʻldan kelgancha.

- Sizning shashtiz past... - nihoyat eʼtiroz qildi.

- Sen jozibali oʻynayabsan, men sendek oʻynay olmayman!

U pult olib, musiqani ovozini ochirdi. Yaqinlashib, qoʻlimni tutib beliga, qoʻllarini boʻynimga tashladi.

- Bunisichi?

- Boʻladi, lekin musiqa yoʻq-ku!

- Musiqa, manabu yerda. - yuzini chap koʻksimga qoʻyib tabassum qildi. - His qiling boʻldi...

Besh daqiqalar sassiz, sukunatda tebranib raqs tushdik. Goʻzal xilqat, nozik tebranib ham ichki musiqasini his etayotgandi. Men ham his etdim, biroq ayolni.

Oxirgi bor, fohisha bilan yotganimgayam bir necha oy boʻlibdi. Uzoq tutib turilgan, jinsiy istak bunday vaqtlarda, oʻzanidan toshar ekan. Avval sal-sal tegindim, yelkasidan, boʻynidan yengil oʻpich oldim. Koʻpam qarshilik boʻlavermagach, orqa etagini koʻtarib dumbalaridan gʻijimladim. U meni qoʻynimdan yulqinib chiqib, boshini ushlab sarak-sarak qilib kuldi.

- Meni fikrim buzilyapti!

- Yaxshi-yu, jonim... - uni oʻzimga tortmoqchi boʻldim.

- E-yoʻq... - koʻksimdan itarib, jilmaydi, - Siz massiz, men nomard foydalanib qolmoqchi boʻyabman! Hozir biror muzdek ichimlik ichib, oʻzimga kelmasam sizga yomon boʻladi...

Shunda u oʻrnimizni alishtirib, kinoyaomuz gapirayotganini tushundim va shunga yarasha javob aytdim:

- Ayb, oʻzimda senga ilmoq tashlayabman.

- Hecham unaqa emas. - soʻz oʻyinga berilib ketdi.

- Shunday.

- Yoʻq...

Bir-birimizga sinovchan termilib qaraymiz. Koʻzlarda uchqun bir, lekin oʻt olib ketmayabdi. U chalgʻidi, pultni olib boshqa musiqa izlaydi. Sal oʻtib, vals bob musiqa topdi va sirli jilmaydi.

- Borib muzdek suv olib keling, keyin raqsga tushamiz, hoʻpmi?

- Hoʻp, - choʻntagimdan Viagra dorilarini olib, soʻrayman, -Ichish vaqti kelmadimi?

U kulib bosh chayqadi, biroq rozilik alomatini koʻrsatib, eshik tomon qaradi. Shu hamoni quchoqlab labidan oʻpib oldim.

- Shoshmang, keyinroq. - koʻksimdan nari itardi.

- Jonim, - hap dorini bittasini, ogʻzimga tashladim, - bu zoye ketmasin!

- Ooooo shoshiling yaxshi musiqa ekan, - yuzi qizarib, jilmaydi va musiqaga has yolgʻiz valsga tebrana boshladi.

Men uning naqadar goʻzalligini avvaldan bilganman. Lekin u baribir baxtsiz degan salbiy fikrda boʻlganman. Uning hozirgi xatti-harakati mening oldingi salbiy fikrlarimni tezda tarqatib yubordi. Nazarimda u baxtli va ozod ayol. Toʻshakda baxtli ayoldan goʻzalroq xilqat bormikin ?

- Men seni, intizor kutaman!

U, yana eshikka ishora qilib, maʼnoli boqadi. Boshdagi basi fikrni chetga surib, oshxona tomon yoʻl oldim. Koridor chirogʻi oʻchiq, shuning uchun ikkinchi yotoqxona eshigidan ingichka shula tushib, ichkarida kimdir borligidan daraklab turibdi. Men ich-chimdan quvonib ketdim, chunki vaqti allamahal boʻlgan, qizlar charchagan boʻlishlari, bu xona ham yotoqxona ekanligini bilib, uhlash uchun kirgan degan xayolga bordim. Agar bu haqiqat boʻlsa, men Zebo bilan...

Tekshirish uchin, oyoq uchida borib, eshikni qiyalatdim. Voh, taxmin qilgan biroq kutmagan voqea, kutilmagan vaqtida-ya! Manzara hayratlanarli darajada ehtirosli. Ikki qizaloqning lablari bir-biriga yopishib, bir-birini erkalardi. Malikaning ustki qismi tepaga tortilib, ikkita ulkan koʻkragi lifchikda siqib qolgandi. Maftuna kiyimi tugmachalardan boʻshatilib, ikki goʻzal koʻkraklari, Malikaning qattiq siynalari ostida beozor ezgʻilanib turardi. Ular bir-biriga, chirmashib olganlaridan, meni sezmadilar. Tezda orqaga qadam tashladim va yana telefonimni oldim. Muvaffaqiyatsizlikga uchrab, oʻzimni sezdirib, oqibatda ularni kayfini buzib qoʻyishdan qoʻrqardim, lekin buni koʻrishim kerak edi. Ichimda, kelajakda video yozuv eng qadrli estalik boʻladi, deb oʻyladim. Ikki qizning yarim yalangʻoch ijrosidan, asbobim juda tez qattiqlashdi. Ichki siqishni biroz yumshatish uchun sport shimimni biroz pastga tortdim. Asbobimni ozodlikka chiqardim. Ayni shu paytda, qorongʻi yoʻlakdan ovoz eshitildi.

- Bu yerda nimani yoʻqotdiz?

- Tshshsh!

Tezda eshikdan telefonni tortib oldim va barmogʻimni labimga qoʻyib, Zeboga shivirladim.

- Kel, oʻzingiz qara, nimalar qilyabdi... Lekin jimgina!

Imo-ishoramdan soʻng, ehtiyotkorlik bilan qiya eshik ortiga qaradi. Singlisi va Malikaning qilayotgan ishlaridan ortiqcha ajablanmadi, yuzida gʻalati tabassum paydo boʻldi. Bir muddat, meni borligimni unutgandek salgina engashib ichkarini kuzatdi. Shunda, uning yanada ogʻirroq nafas olayotganini, qoʻllari beixtiyor son va koʻkraklarini silaganini sezdim. Ichkarini olish toʻsilgani uchun, kamerani unga qaratdim, biroz xira tasvir koʻrindi. Menga orqa qilib turgani sabab, telefon kamerasini uning sonlari ostiga tushirdim. Xayriyatki, tirqishdan sizib chiqayotgan yorugʻlik u yerda yetarli. Ammo omadsizlik sabab, oyogʻiga tegib ketdim. Zebo choʻchib, eshikdan bir oz orqaga chekindi. Beixtiyor qoʻlimdagi telefonni, koridordagi ensiz jovonning, oyoq kiyim qoʻygich boʻlmasiga tashlab yubordim. Ehtimol u koʻrib qolishidan qoʻrqdim.

Bexosdan eshikdan koʻproq yorugʻ sizib, shimimdan chiqib turgan asbobimga Zeboning koʻzi tushib qoldi. U esa yuzida tushunarsiz ifoda bilan hayron qarab qoldi. Men shunchaki jilmaydim, ayni dam ichimda bir hayvon uygʻonib kelayotgandi. Ortiq chidash mumkin emas, pardalar koʻtarildi, ortga yoʻl yoʻq. Ammo uni choʻchitib yubormasligim uchun, oʻzimni bosib yumshoq muomalada boʻlishim keraklini tushunib turardim.

- Jonim...

Bir qoʻlim bilan, yuzini silab erkaladim. Koʻzlari suzilib ketdi, shundan soʻng yelkasidan silab qoʻlini asbobimga yoʻnaltirib yubordim. Qoʻli bilan u mening chandiq yoʻnalishi boʻyicha, orqaga-oldiga siljiy boshladi. Bu orada koʻylak tasmasini yelkasidan tushishiga yordam berib, chap koʻkragini ochib qoʻydim.

Adashmasam Zeboning farzandi bir yoshda, hamon koʻkrak suti berdi shekili, mushtimdan kattaroq, siynalari sutga toʻlib turibdi. Ushlab erkalashimdan, suzilib zavqlanadi. Zavqini yanada oshirib, koʻp-koʻp erkalayman. U esa meni...

Menda katta asbob bor, deb aytmagan boʻlardim, ehtimol oʻrtachadan bir oz kattaroq, lekin aniq qalinroq. Birovga oʻlchatib koʻrmaganman, biroq toʻshakdagi sheriklarimdan eʼtirofini eshitganman. Zebo ham qoʻliga olganida, kafti toʻlib turibdi. Erkin harakat qilib, nozik joylaridan ushlab, oyoqlari orasiga qoʻl soldim. Uning lablari, esa ogʻzimni qidiradi, bir fursat yalashib yulqashamiz. Uning boʻynidan oʻpib, koʻkraklarini ohista silayman, soʻrgʻichlarni barmoqlarim bilan oʻynayman. Boshimni egib, oʻpaman va baʼzan uni ohista tishlayman. Bu unga juda yoqadi, mushukdek xirillaydi. Jin ursin, ogʻzimda sut tamini sezib yonboshga tufladim. U bundan huzurlanib kulib, oʻzidan nari itardi. Yelkan devorga suyanib qoldi. U asta egilib, shimimni oʻzi bilan tortdi.

Rosti menga bu yoqadi, fohisha bilan boʻlganimda doyim buni istayman. Lekin Zebo bilan, bu shunchaki buum!

Asbobim atrofida bir necha qoʻzgʻatuvchi oʻpish oldim. Keyin miyam bir lahza yoki bir daqiqa yoki abadiy oʻchdimi? Fohisha, pulga lekin istamay oladi, yuzida jirkanuvchan ifoda seziladi. Oʻzi xohlagan ayol esa, bu ishni zavq bilan bajaradi. Tepadan qarayman, shunchaki beqiyos sanat asari...

Uning issiq va hoʻl ogʻzi asbobimni gʻordek oʻrab oldi. U qanchalik chuqurroq yutishga urinayotganini his qilaman. Asbobimning uchdan ikki qismi asta, ogʻziga kiritib, baʼzan ogʻzidan chiqarib, koʻzlarini yuqoriga qaratishi hayajonga soladi.

"Bu manzarani muhrlash kerak!"

Qoʻlimni uzatib, telefonimni oldim, u yoniq bir qancha fursat, boʻshliqni olibdi. Davom etib kamerani unga qaratdim. U shunchalik eʼtiborini soʻrishga qaratganki, videolar qila boshlaganimni ham sezmaydi. Yoki u shunchaki ahamiyat bermaydi. Uning ogʻzi mening asbobimda yuqoriga va pastga bir maromda siljiydi. Ahyon, ahyonda tili bilan soʻrib, yanada hayajonga soladi. Men unga tugataman deb ishora qildim. Yoʻq, bu ahamiyatsiz narsadek kiprik qoqib qoʻydi va tugatgunimcha davom etdi. Menga koʻp dam olishga imkon bermay, xonadagi qizlarga qaradi, u yerda mayin ingrashlar va hirsli nafas olish eshitilardi. Soʻnggi daqiqalarda men ular haqida unutib qoʻyibman.

- Bundan qanoat qilmadim! - pichirladi u.

Ohh, ayolning yolvoruvchi nigohda, boqib seni istab turishi... Oʻzimni dunyodagi eng omadli yigitdek his qildim. Uni yotoqxonaga tortib, eshikni yopdim. Kumush rangli koʻylak va hoʻl tursuk allaqachon undan sirgʻalib tushgandi. Men qulaylikni yaxshi koʻraman, shuni uchun tizzamga tushayozgan shimimni tez yechdim. Choʻntagimga solingan pirizvativ, dorilar, qanchadir pullarni telefonga qoʻshib tunpichka ustiga tashladim. U kulib prizvatiplardan birini gʻilofini yirtib, oddiy harakat bilan asbobimga kiygʻazib qoʻydi. Oʻzi, karavotga yotib, oyoqlarini keng yoydi. Karavot juda katta va uning goʻzal tanasi kichkina koʻrinardi. Ortiq kutish shart emas, men allaqachon sonlarning orasidaman. Avval uni yanada koʻproq hayajonga solib, qoʻzgʻatmoqchiman. Kindigidan, yuqorilab borib, koʻkraklarni oʻpaman. Bir qoʻlim sonlari orasiga oʻrmalab, ikki barmogʻimni qinga ilib markaziy nuqtani erkalayman. U aqldan ozadi, entikib nafas oladi. U juda rohatlanib shivirlaydi:

- Toʻxtang!

Buni eshitib, yanada chuqurlashaman, bosh barmogʻimni klitor ustidan bosib tez silkitaman. Uning tanasi titraydi va taranglashadi, keyin boʻshashadi. Siynalaridan sut sochilib ketadi. Ajib manzara, koʻplab teshikchalar bordek, sut oqimi ipak tolalaridek ingichka yoʻnalishda sochiladi. Men uning dam olishiga yoʻl qoʻymayman, yana bir necha urish va yana bir barmogʻim uning qiniga sirpanadi. Tanasi yoqimli organizmdan titraydi.

- Iltimos, toʻxtating, - azartda futbolkaning oldini yirtib oldi, - Boʻldi chiday olmayman...

Bundan xafa boʻlmayman, aksincha ayolni shu kuyga sola olganimdan faxrlanib, egnimdagini yechib otaman.

- Yaramas, yoting...

U vahshiy, hayvondek koʻksimni orqaga itarib yubordi. Tez ustimga minib, uzun tirnoqlarini jahl bilan tanamga botirib, asta ustimga yotdi.

- Oʻgʻriyabdi, - pichirladi, - Mammalarim sutga toʻlib, ogʻriyabdi, ummm!

Orqasini biroz koʻtarib, amini asbobimga toʻgʻriladi. Azom, qinga hech qanday qiyinchiliksiz sirpandi. Ikki qoʻlimni siynalar ustiga qoʻydim. Salgina siqilish, sut oqimini yuzaga keltiradi.

- Ummmm!

Iliq sut ustimga sepilgani sayin, koʻzlari zavqdan, ogʻriqdan suzilib, asta-sekin, keyin esa koʻproq va shiddat bilan harakat qila boshladi. U shu yoshigacha, toʻshakda koʻp sinovlar oʻtkazganini oʻylayman. Harakatlari, oʻta tabiiy boʻlib, aniq bajarilyabdi.

Bu lahzalarni uzoq davom etishini qattiq istab, fikrlarimni biroz chalgʻitaman. Telefonimni olib, videoni qayta yoqdim. U eʼtiroz bildirmaydi, aksincha meni minib, kameraga noz-karashma qiladi. Biz tez-tez nafas olib, ot mindi oʻynayotgan vaqtimiz, eshik ochilib ikki quvnoq, qizarib ketgan bosh ichkariga qaraydi. - Bu erda nima qilyapsiz? - Maftuna qiyqirib kuladi, - Ooooh. Fohisha, opajonim!

- Oʻchir... Biz ham dam olishimiz kerak... - Zebo singlisiga, oʻzingni bil maʼnosida qarab, ustimda qimirlatishdan toʻxtamaydi.

- Siz oshiq-moshiqlarni irgʻishlarizni deb, biz ikkalamiz orgazmga yetolmadik. - qizlar Zeboni ustidan kulib, hiringlashdi, - Yaxshi opajonim, zavqlanishda davom eting...

- Ohhh... Senlarni oʻldiraman. Yana biroz oʻsha yerda kutib turlarin!

Zebo yolgʻondan poʻpisa qilib, qizlarga bizni tinch qoʻyishlarini istayotganini bildirdi. Ikki qiz, aksini qilib, xonaga kirib kelishdi. Malika jilmayib, menga tushunarsiz imo-ishoralar bilan, devonga tizzalab olib Zeboning lablariga, labini qoʻydi. U qarshilik qilmadi, uning harakatlari sekinlashib Malika bilan oʻpishishni boshlab yubordi. Men hayajon bilan koʻzlarimni bir nuqtaga tikib olgandim. U yerda Maftuna menga yarim jilmayib kiyimlarini yechardi. U karavotdan emaklab kelib, yuzimga engashdi. Uzun qora sochlari, yoyilb atrofni koʻrishni cheklab qoʻydi. Sochlaridan yoqimli ifor taralayotgani sabab olib tashlamadim, aksincha bu uni yanada ehtirosli koʻrsatardi.

- Super qariya, - bir qarich yuqoridan shahvoniy jilmaygan, yoqimli chehra shivirladi, - Meniyam xohlaysizmi?

ʼʼVoy jinnivoy, buni soʻraydimi?ʼʼ

Lablarimiz yopishib ketdi.

ʼʼBu qizlar, munchayam yalab-yulqashni hush koʻrishmasa!ʼʼ

Xayolimdan oʻtqazaman, biroq ularga shu yoqar ekan, men qarshi emasman. Lablaridan sharbatlarni soʻrib olmoqchidek shimiyman. Qoʻlim qizning iliq koʻkraklarini topadi. Ozroq erkalab, kindikdan pastga yoʻnalish oladi. Qindi topaman va barmogʻimni asta botiraman, toʻsiqqa uchraydi. U biroz seskanib, orqasini tortib, gavdasini koʻksimga qoʻyib pichirlaydi:

- Men qizbolaman, ehtiyot boʻling!

Xavotir bilan jilmayib turgan qizga qarayman. Chiroyida opasini eslatuvchi oʻxshashliklarni topaman, biroq begʻubor chehrasi unga oʻn besh yoshli qizning tusini beradi. Bundan yanada junbishga ketaman. Bokira qizning har bir jismidan rohat olishni istayman. Biroz qoʻpollik bilan oʻzimga tortim. Koʻkraklar yuzim oldida. Boyagina Malika oʻynab yotgan, qiz koʻkraklarini yutoqib shimiy boshlayman. Zoʻrgʻa nafas olib, goʻdak boladek soʻraman. Bir qoʻlim, yanada yaqin kelgan teshikchasini uqalab, qizginani tugʻyonga keltiraman. U meni butkul toʻsib turgani uchun, atrofni koʻra olmayotgandim.

Zebo ustimdan tushdi va kimdir mening asbobimni ogʻziga oldi. Baʼzan ular rezina qoplangan asbobimni, oʻngga va chapga tortayotganini his qilaman. Ularning ogʻziga navbatma-navbat kiradi. Men buni koʻrishim kerak.

ʼʼVideo!ʼʼ

Qaysidir lahzada, qoʻlimdan tushib ketgan telefonni izlab choyshab ustini paypaslayman. Ha, telefon qoʻlimga urildi. Ularni boʻlishi mumkin boʻlgan joyga yoʻnaltirishga harakat qilaman. Lekin ular telefonni qoʻlimdan tortib olishdi. Qizlarning oʻzaro, kulishgan ovozini eshitaman.

- Men qilaman, - kulgi, - karavotni videoga olma!

- O-ʼxoʻ-xoʻ... Katta chaqaloqni ol, emishini qara?

Tepada kamera paydo boʻldi. Asbobimni havoda his qilyapman. Maftuna bir aylanib, yuzini asbobim tomon qaratadi. Qizlar kulib ragʻbatlashgach mayin xirillashni eshitila boshladi. Kichik singil, opasini ishini davom etib, asbobimni tomogʻiga chuqur soldi. Men barmogʻim bilan uning siydik naychasini erkalashda davom etaman. Biz xuddi bir-birini, kim tez yengillatishga qast qilgan kishilardek harakat qilamiz. Barmogʻlarim qancha tez, ishqalansa unda shuncha koʻp qaltirash, taranglashish boʻladi. Biroq men avval, tugataman. U bir zum qimirlamaydi, keyin menga qayrilib, sperma toʻplanib qolgan, qoʻlidagi rezina qopchiqni koʻrsatib kuladi.

- Qariya tamom boʻldiz!

- Qari dema yaramas qiz?

Tashlanmoqchi boʻlayotganimni sezib, turib qochmoqchi boʻldi. Biroq bu safar tutib oldim. Qattiq quchoqlab, kichikkina jussasini bagʻrimda ezgʻilab qiynay boshladim. Qattiq oʻpganim sagin, badanini u yer-bu yerida qizil dogʻ koʻpaya boʻshladi.

- Boʻldi qilin... - quchogʻimda tipirlaydi.

- Kechirim soʻra?

- Hoʻp, kechirin...

- Siz qariya, emassiz de!

- Qariya emassiz...

- Endi, oʻpib qoʻy!

Oʻqiyotganingizda, bachkanabozlik degan fikr kelgandir. Rostdan shunday, lekin oʻsha lahzada erkalanib turgan goʻzal qizning koʻzlariga qarab tursangiz, maʼnosiz savol-javob ham totli boʻladi.

- Boʻldimi? - bir necha boʻsadan soʻng koʻksimga boshini qoʻydi.

Bu goʻzalni, bokira ekanligini oʻylaganim sayin, yuragim hayajonga tushadi. Shirin xayolga berilib, koʻzimni yumaman. Bir necha bor, barmogʻimni uchi tegib oʻtgan iffat pardasiga asbobim ham tegishini, uni yirtib oʻtayotganda ogʻriqdan ingrashini, toʻlgʻanishini xayol qilaman. Asbobim yana taranglashdi, xayolimda bir nima rejalar tuzib, uni badanini silayman.

- Maftun... - shivirladim.

- Hmmm!

- Sen bilan boʻlgim kelyapti...

Qatʼiylik bilan yoʻq deganday, boshini qimirlatdi. Yana oʻylayman, roziligi uchun nimalarga tayyorman! Hamma narsaga. Labidan oʻpaman:

- Ichingda qoʻtogʻimni his qilishni istamaysanmi?

- Orqamdami? - koʻzlarini katta-katta ochib qarab qoldi.

Men qinini nazarda tutdim, u meni notoʻgʻri angladi, biroq uning fikri chakki boʻlmadi. Kayfi boʻlsada, bokiraligini saqlamoqda. Osonlikcha maqsadga yetolmasam kerak, lekin orqasiga... Men ilgari, anal yaqinlik qilmaganman, ammo bu juda hayajonli boʻlishini hozirdan his qila boshladim.

- Ha, bu senga yoqadi...

- Ogʻriydi...

- Men ogʻritmay qilaman, koʻrasan maza boʻladi...

Yosh bolani avragandek, qulogʻida shivirlab gapira boshladim. U ancha vaqt oʻylanib qoldi. Ikkilanayotgani shundoq koʻrinib turardi. Men uni rozi boʻlib, orqasini tutib berishini, intizor kutardim. Nihoyat, u yoʻq maʼnosida bosh chayqab, yuzida ayyor tabassum bilan soʻzladi:

- Siz opamni qiling...

- Zebonimi?

- Hmmm. Unga yoqadi...

Bu paytda uning yuzi yonga qaragan, labida yarim tabassum bilan tomosha qilardi. Oʻzimga hayron qoldim, oxirgi bir necha daqiqada, shunchalik shahvat lazzati ogʻushida ekanman, yonimizda boʻlayotgan toʻpolonni sezmabman, ajab!

ʼʼNihoyat, Malika!ʼʼ

Qoʻl uzatsa yetarli masofada, yotoqning narigi chetida Zebo va Malika bir-birining ustiga yotib, bir-birlarini erkalashadi. Ularning tillari, barmoqlari tanalarida ehtiros bilan kezadi. Meni xushnud etgan narsa, qip yalangʻoch Malika edi. Nihoyat men uning bor jozibasini koʻrishga muyassar boʻldim.

Kecha shu yerda tugamasligini his qildim. Keyincha omadim kelishiga umid qilib, Maftunaga boʻlgan ehtiyojimni biroz susaytirish urindim. Oʻylayman xoʻrozga oʻxshab patir-patir bosavermasdan, qizlarni koʻngliga qarab, oʻynaganim yaxshi emasmi? Bu ularni mamnun qilsa, keyingi bazmlar uchun ham zamin boʻlardi.

Maftunaning kulgisi va mazaxlovchi soʻzlaridan keyin, oʻylarimdan chalgʻib, qizlarga qaradim. Maftuna telefonda, opasi va dugonasini videoga ola boshlabdi. Yaxshi. Undan minnatdorman, bu videolar men uchun bebaho estalik boʻladi.

Bu ajoyib manzarani koʻrib, oʻzimni nazorat qilishim yanada qiyinlashmoqda, yuragim meʼyoriydan ancha tez urmoqda, tomirlarimda qon toʻlishib oqyabdi. Allaqachon, meʼyoriydan ortiq qattiqlashgan asbobimni asta uqalayman. Koʻk dori oʻz tasirini boshlagan koʻrinadi. Yonimda oʻtirgan Maftunaning qornidan quchoqlab, avval yelka, soʻng boyinidan erkalatib oʻpdimu, telefonni qoʻlidan oldim.

- Asalim anavini chelakka tashlab kelgin.

Qaysidir vaqtda, yostiq ustiga beparvo tashlab qoʻyilgan, spermali prezvatibga imo qildim. U norozilandi, biroq buyruqlarimga koʻnikib ketgani uchun, indamay olib chiqib ketdi. Orqaga suyanib, bir-birini erkalayotgan qizlarni, displey orqali kuzataman.

Maftuna tezda qaytib, qizlarga yaqinlashdi. U Malikaning dunbasidan erkalab oʻpadi, va choʻkkalab opasini nozik joyini siypaladi. Zebo bundan zavqlanadi, lekin u buni kim qilganini ham bilmaydi. Maftuna buni bir-ikki marta takrorlaydi, soʻng tilini qiniga botirdi. Zebo esa, Malikani silab nola qiladi. Bu jangovar triyoda eng shoʻxi yana Malika, u qizlarni erkalaydi va baʼzan barmogʻini oʻz azosiga soladi. Bundan uning bokira emasligini bildim.

Miyamda, yangi umidlar, yangi-yangi rejalar bilan yanada qattiqlashayotgan asbobimni oʻynab, kameraga olishda davom etaman. Maftuna nafaqat opasining klitorini yalayabdi balki qoʻsh barmoq uslubida, barmoqlarini solyabdi. Bu Zeboga yoqadi, chunki u eʼtiroz bildirmaydi. Malika baland ovozda ingillab, oʻzidan rohatlanyapti.

- Hoy qizaloq!

Opa, singil bir-biriga qarab kulib yuborishdi, chunki ehtiros choʻqqisida, oʻzini yoʻqotgan Malika qattiq chinqirib, sharbatini sochib yubordi.

ʼʼTabassum qilyaptimi?ʼʼ

Malikani oʻzini, oʻzi qondirib lazzat olishi, men bugun videoga olgan eng ajoyib manzara boʻldi. Biroz kulishib olgan qizlar, choʻkkalab olib opisha boshladi. Hali, lazzatli lahzasi, toʻla oʻtib ketmagan boʻlsada, Malikani ham chetda qoldirishmaydi. Men ichki bir, halovatsizlik bilan video qilishda davom etaman. Manzara juda yoqadi, biroq ularga qoʻshilib ololmayotganimdan gʻijinaman.

Qaysidir lahzada, Malikani eʼtiborini tortdim. Videoga olib, asbobimni oʻynab oʻtirganimni koʻrib tabassum qildi. Soʻng pichirlab, imo ishora bilan ʼʼZeboni qilin!ʼʼ dedi. Yoʻq, men seni xohlayman maʼnosizida ishora qildim. Yoʻq, rat etib, bosh chayqadi, biroq yaqinlashib yonimga yotdi. U telefon ekraniga qarab, tabassum qildi.

- Yaxshi, olyaptimi? - shivirladi.

- Zoʻr...

- Menga tashlab berasiz!

- Hoʻp, - kamerani uning katta koʻkraklariga yaqin olib bordim, - Sen, orzusan Malika...

U yoqimli tabassum, qildi. Men kamerani, opa-singillarga yoʻnaltirdim. Displeyda ularning hayajonida bir-biridan ustun kelishga harakat qilayotganini koʻraman. Qoʻlimga boshqa qoʻl tegmaguncha, displeydan koʻz uzmayman. Malika, erkalovchi nigohida, qoʻlimni turtib, kafti bilan asbobimni oʻrab oldi. Uning yumshoq barmogʻlari, uch-toʻrt bor, terini mayin silaydi, choʻzadi. Bu jasadimga yangicha, huzurbaxshlik bagʻishladi.

Uzalib, tunpichka ustidan yangi prizvatip olib, gʻilofini yirdim. Malika sirli qosh uchirib, kulimsirab qaradi.

- Ehtiyotkorlik uchun, - rezinani shlyapa singari, asbobimni boshiga qoʻndirib, - Sinab koʻramizmi?

- Umm-umm, - rat etib bosh chayqadi, biroq qiziquvchanlik bilan, rezinani pastga sidirib, kiygʻazib qoʻydi.

- Nega xohlamaysan?

U yelka qisdi va asbobimni siypalashda davom etdi. Har lahzada, qattiqlashib, hirsimning kuchlanishidan titrab-titrab qoʻyayotgan asbobim nozik barmoqlar ichida, oʻzini birmuncha qulay his qilardi. Shu ishi uchun ham undan minnatdor, moviy koʻzlariga termilib turardim. Birdan u boshini egdi, qoʻllari oʻrnini, lablari egalladi... Bir-ikki, uch-toʻrt... Koʻzlarimga tik qarab, ogʻzidan chiqarib yuboradi va koʻtariladi. U sekin, ehtiyotkorlik bilan oyogʻini oshirib, hech qanday toʻsiqsiz oʻtirdi. Bir necha sekinroq harakatlardan soʻng, u tezroq harakat qila boshladi. Men telefonni qoʻydim, shunchaki u kuzata boshladim. Men bu haqda koʻp marta orzu qilardim, xayol qilardim. Rosti birmuncha, aqlimni shoshirib qoʻydi. Uning bahaybat koʻkraklarini koʻkragim bilan ezib, oʻpib, ikkinchi qoʻlim bilan uning belini va pastki qismini silab erkaladim. U ogʻir nafas olayotgan edi, shuning uchun men orqaga suyanib, uning klitorini uqalab yanada hayajonlantira boshladim. U avvalroq ham choʻqqiga chiqib kelgani uchunmi, muhabbat bulogʻining koʻzlari ochilishi tez sodir boʻldi. U bir necha marta ketma-ket zavqlanib, nihoyat qichqiroqli orgazmdan boʻshashib qoldi. Hansirab yonboshlab yotgan, mahbubamni tanasini bir necha marta silab qoʻydim. Uning, koʻkrak lablaridan oʻpib, erkaladim. Nazarida u hozir bulutlar ustida edi.

Ichimdan bir afsus, oʻtdi. Malikani bunday goʻzal yakunini videoga olishim kerak edi. Telefonni qoʻlimga olib, Malikani xumorlanib boqishlarini tasvirga ola boshlayman.

- Tabassum qil jonim!

U, jilmaydi. Tasvir kutganimdan-da aʼlo. Oyogʻimga issiq jismi tegadi. Chap tanamda opa-singillar bir-biriga tegayotganini his qilaman. Men kamerani ularga aylantiraman.

Mazani qizlar qilyabdi, men esa hamon tugatolmay halakman. Ichimda ruhiy azob berayotgan hayvonni boʻshatish vaqti kelmadimikin? Qizlarni koʻngliga qarashni yegʻishtrib, men ham shu yerda ekanligimga erkalashlar bilan ishora qilaman. Ular meni payqab, nihoyat oʻyinga jalb etishadi. Ular avvalgidek gʻamxoʻrlik bilan bir-birlaridan ustun kelishga harakat qilishadi. Baxtiyor asbobim gohida birining ogʻziga, undan boshqasining ogʻziga...

- Asalim, oʻzing chiroyli qilib ol...

Qoʻlimdagi telefonni Malikaga uzatdimu, Zeboni yelkasidan itarib, boʻksasini oʻzimga tortdim. Qanday turib berishni anglab, boshini yotgan Maftunaning koʻkraklari tomon egib, orqasini toʻgʻrilab oldi. Sabrsiz asbobim uning amiga tezda kirib ketdi. Uning ortidan bir maromda, tebranar ekanman, Maftunaning ʼʼOpamni qiling!ʼʼ oldingi soʻzlarini eslab qoldim. Sinab koʻrish ishtiyoqida, tuflab barmogʻimni Zeboning orqa teshigida oʻynata boshladim. Unga yoqdi, pastki qismini tobora orqaga surdi va maqsadiga erishdi, barmogʻim tor teshikdan kirdi. Pasda harakat qilganim sayin, barmogʻimni ham oʻynatib turaman. Yanada namlash uchun, tez-tez tushlab, yana bir barmogʻimni kiritaman. Teshik juda tez kengayadi. Manzara juda hayajonli. Asbobimni uning amidan chiqaraman va sekin uni anal teshigiga yoʻnaltiraman.

Zeboda bu tajriba avval ham boʻlgan chogʻi, yaxshi qabul qiladi. Bir nechta yumshoq harakatlardan soʻng, yanada chuqurroq kirib bormoqchi boʻldim, shunda u ingrab yubordi. Maftuna unga, keyin menga qaraydi. Opasi, nimaga ingragani bilish uchun menga bir oz koʻtarilib, qaradi. Uning ogʻzi, biroz hayron ochilib qoldi.

- Opaaa, orqangizga tiqyabdi? - xitob qiladi opasining yuziga qarab.

- Hmmm! - Zebo bu oddiy xoldek, suzilib qoʻydi.

- Ogʻriyapti? - opasiga qiziquvchan, nigohda qarab soʻradi, - Oʻzizga yoqyaptimi? Qanday tuygʻu, yaxshimi? Ayt opa?

- Yaxshi! - ikki turtki orasida, hissiz javob berdi.

Maftuna, menga men Maftunaga qaradim. Bu juda yoqimli deganday, jilmayib Zeboni yelkalarini silab qoʻydim. Bu vaqtda deyarli harakat qilishim shart emas, Zebi ohista tebranib turardiki, bu gapimning isbotiga kafil boʻldi.

- Opa qanday tuygʻu?

- Chelakka uloqtirgan baqlajondan yaxshi, issiq hissiyotli...

Zeboni javobi uchala qizda ham, oʻzlarining sirli kulgulariga sabab boʻldi. Bir nimalarni anglagan boʻsamda, uncha eʼtibor bermadim. Chunki nigohim Maftunada edi.

- Sinab koʻrmoqchiman! - chaqnab turgan koʻzlari bilan qaraydi.

U jiddiy aytdimi, yoki shunchaki, tushunolmay javob berdim:

- Navbatingni kut!

U jilmayib, qoʻydida engashib Zeboning lablaridan oʻpadi, koʻkraklari bilan oʻynay boshladi. Yomon qizning, shijoati oshib, opasining oyoqlari orasiga qoʻlni uzatadi, tezroq oʻz navbatini olishi uchunmi, opasini hayajonlantirishga harakat qiladi.

Bu orada Malika toʻshakning narigi tomonida, voqealarni tobora hayajon bilan tasvirga olmoqda edi. Orgazmga yaqinlashib qolgani sayin Zeboning tanasi taranglashadi, harakatdan toʻxtamaydi... Men hech qachon anal orgazm boʻlgan qizni jonli ravishda koʻrmaganman. U qaltirab karavotga yiqiladi. Malika titrayotgan Zeboni erkalaydi, bu unga yoqtiradi, lekin juda passiv. Maftuna esa fursatdan foydalanib, qaynashga tayyor, ogʻriyotgan asbobimni oʻynay boshladi. Oh, jin ursin, shu kunda ikkinchi bor, shu qizning qoʻlida boʻshashib qoldim. Maftuna sperma toʻplanib qolgan, qopchiqni koʻrsatib, iljayadi. Tilida aytmagan boʻlsada, koʻzlarida "Tomon boʻldiz qariya!ʼʼ degan ifoda zohir boʻladi.

Javoban kulib qoʻyaman. Ichki ishonchim kuchli, zaxiram urgʻochi filni qondirishga yetadigandek. Dorini quvvati ham ayni choʻqqiga yetganmi, Maftunanin orqasini zabt etishni oʻylaganim hamoni, yarim boʻshashgan asbobimda yangi jonlanish boshlanadi.

"Qurolim bugun meni uyaltirmaysan!ʼʼ

Yangicha gʻayrat bilan, tunpichka ustidan boshqa prizvatip oldim. Biroz tupik, ozgina barmoqlar bilan erkalashlardan soʻng, teshikchaga asta itaraman.

- Ooooo, yoʻq! - uning fikri oʻzgardi.

- Bu senga yoqadi... - qatʼiyat bilan belidan ushlab, qulogʻiga shivirlayman.

- Boʻldi, qilmeng ogʻriyapdi!

- Tishshshsh... Oʻzini boʻsh qoʻygin.

Uning, qattiq terisi kuch tasirida choʻziladi, lekin men uni koʻproq kengaytirishga urinib aldamchi harakat qilaman. Asbobim asta-sekin kirib boradi, boshi halqadan oʻtib ketganda, biroz yengillashadi. Bir necha kichik harakatlardan keyin u imkon qadar koʻproq qabul qilishga harakat qiladi. Ogʻriyotgani uchun, afsus qilyapdi, lekin meniyam chekinish niyatim yoʻqligini sezib, turib beradi. Uni koʻkraklarini hayajonlantiraman, biroz zavqlangandan soʻng, qoʻlim uning buloq tepaligi tomon yuradi. Qoʻlim bilan orgazmga yetib olishiga yordam bermoqchi boʻlaman. Bu munosabatimizni yanada yaxshilaydi. Bir fursatdan soʻng, u toʻxtab, oʻzi oʻtirmoqchi ekanligini aytdi.

- Oʻzim qilay, siz ogʻrityabsiz.

- Yaxshi, jonim... - yotib oldim.

U qoʻliga tayanib, orqasi bilan asbobimga oʻtiradi. Endi, tashabbusi oʻzida, oʻziga keragicha asta-sekin harakat qiladi. Negadir Malika ham taraddudlanib qoldi. U telefonni yostiqqa suyab, obʼektivni toʻgʻrilab qoʻydi. Soʻng, ishtiyoq bilan dugonasini erkalay boshladi. Dugonasini harakati birmuncha susaygan boʻlsada, choʻqqiga chiqishi tezlashdi. Maftunaning, hirrilashidan badanini titrashidan halizamon biror moʻjiza sodir boʻlishini anglab, unga koʻmaklashdim.

ʼʼAyyyy, oyijon!ʼʼ

Ingichka ovozda aytilgan qichqiriq, u oyoqlarini juftlab biroz titrab turdi-yu, ketma-ket zavqlandi.

- Yomonsiz, qariya?

- Oooo, senam balosan...

Biz, bir-birimizga mamnun chehrda kulib qoʻydik. U dugonasini men tomon itarib yubordi va xushnud kayfiyatda, oʻringa yotib oldi.

Malika darhol, asbobim bilan muomalasini tikladi. Oʻzimni rohatlanayotgandek his qilyapman, lekin tushunyapmanki ertaga moyaklarim qattiq ogʻriydi, lekin baribir Malika bunga arziydi.

Men oʻzimni tortaman, biz joyni almashtiramiz. U yostiqqa, boshini qoʻyadi, men oyoqlari orasiga kiraman. Uning oyoqlari osmonda mening boʻynimda. Men asta-sekin boshlayman, keyin asta tezroq va yanada tezroq itaraman. Uning tanasi yengil titraydi. Qisqa-qisqa lazzatlanishlar, sodir boʻladi lekin men hali manzildan uzoqman. Qisqa dam olgandan soʻng, uni aylantiraman, koʻksini yerga bosib, orqa qismini tutib beradi. Asta, kirib-chiqarkanman mahbubamga luqma tashlayman.

- Sabzavotdan erkak qoʻtogʻi yaxshimi?

U yelkasi osha jilmayib qarab, kichik nolalar bilan tasdiqlaydi. Men bir qoʻlim bilan koʻkraklarini gʻijimlab, ikkinchi qoʻlim bilan esa uning klitorini tebrataman. Harakatlarimni, oshiraman, biroq borgan sari charchab boraman. Uning boshi yostiqqa qoʻyilgan, lekin chinqirigʻi haligacha eshitiladi. Belgilarini sezaman, tanasi titraydi, azosi mening asbobimni siqib chiqaradi. U bir muddat shu holatda hansirab qoladi. Yana biroz tezlashaman, uyogʻi ogʻriqli, lazzatli yakun.

Oʻzimni, qizning yoniga tashladim va minnatdorchilik uchun oʻpich bilan silanaman. Biz allaqachon qattiq uyquga ketgan qizlarning yoniga yotamiz. Men ularga bir muddat qarab, badanlarini silayman. Uyqularida tabassum qiladilar. Men telefonga qoʻl uzataman va videoni saqlab qoʻyaman.

Mening asbobim hali ham qattiq holatda, moyaklarim ogʻriyapti, lekin asbobimdan gʻururlanib qoʻyaman, chunki uchta bomba ayollar bilan mardona jang qildi...

***

Ertalab uyqusiz uygʻondim. Oxxx, moyaklarim ot tepgandek ogʻriyapti, lekin baribir erektsiya bor. Malika koʻkragimda yotibdi, opa-singillar avvalroq turgan ekan, sochlari hoʻl yuvinib olishibdi. Zebo asabiylashib xonani aylanib, kiyimlarini kiymoqda. U sochiqqa oʻranib olib, bamayli xotir sochini artayotgan singlisini koyidi.

- Namuncha imillaysan, ketamiz...

- Namuncha shoshasiz? - Maftuna norozilik bildiradi.

- Oʻlgur, jiyaningni olishim kerak, enaga dod deydi...

Zebo menga qarashdan qochib, murojaat qiladi:

- Taksi chaqirdim, pulini toʻlab yuborasizmi?

- Albatta... - tunpichka ustidagi pullarga ishora qildim. Zebo iymanibgina pullarni hammasini olarkan, qoʻshib qoʻydi:

- Menga biroz koʻproq zarur, enagani rozi qilishim kerak. Biz keyin hisoblashib olamiz...

- Tortinma...

U xijolatli, jilmayib quchogʻimda yotgan Malikaga qarab qoʻydi. Maftuna esa, kiyinib olib boshim tepasiga engashdi. Avval dugonasini, soʻng meni oʻpdi:

- Rahmat qariya... Dugonamni xafa qilmay vaziyatni tushuntiring...

Xushnud kayfiyatda, havodan oʻpich yoʻllab opasini ortidan chiqib ketdi. Saldan keyin Malika ham uygʻonadi. Sochlari toʻzgʻigan, haqiqiy jodugardek, lekin baribir chiroyli. Sekin-asta oʻziga kelib, tabassum qila boshladi.

- Xayrli tong, asalim...

- Ooo, judam xayrli... - atrofga alanglab sheriklarini izladi.

- Zeboni bolasi enagada ekan, shoshib ketishdi...

- Ha, shunday... - u horgʻin boshini ushlab qoʻydi.

- Hozir, qahva tayyorlayman, oʻzing-a kelasan. - unga tabassum qildim.

- Yaxshi boʻladi. - u menga qarab jilmayib qoʻydi va koʻrpaga oʻralib, yotib oldi. Oʻrindan turganimda, hali hamon, qattiq turgan asbobimni koʻrib koʻzlari biroz ochilib ketdi. U hech narsa demadi, lekin sirli nigohlari bilan menga qaradi.

Men qahva tayyorladim, chunki tongda ichishni odat qilganman, u ham qahvani yoqtiradi. Biz indamay qahva ichdik va u tugagach, shivirlab soʻradi:

- Hali ham turibdimi? Yoki men sizga shunday taʼsir qilyapmanmi?

Nimani nazarda tutganini darrov angladim:

- Ha, - uzalib tunpichka ustidan kechagi qolgan viagra dorilarini olib unga uzatdim, - Shu dorining xususiyati bir necha soat, qon bosimni yuqori darajada ushlab turadi, bu esa oʻzing koʻrgandek natijaga olib keladi. Lekin ishonchim komil, agar u menda boʻlmasa, senga tikilib qarashim kifoya qilardi... - unga koʻz qisib qoʻydim, - Sen orzusan...

- Aaaahaaa... - kuladi.

- Biz koʻp uhlamadik. Menimcha, yana bir necha soat shunday turadi. - asta tegina boshladim.

- Oo, yoʻq... Mumkin emas. - u rat etuvchi, tabassum bilan. - Men hozir tayyor emasman, -dedi.

- Qachon tayyor boʻlasan?

U soatga qarab, keyin davom etadi:

- Oʻzim xohlagan vaqtda... - nozlanib, kulib qoʻydi. - Sizdan bir iltimosim bor.

- Aytaver...

- Meni bolalarni yomon koʻradi deb oʻylamang... Biroq, Zeboni bolasi injiq boʻlib qoldi, tiniqib dam ololmayabmiz. Agar ruxsat bersez, bir necha kun siznikida qolsam...

- Albatta, jonim istalgancha qolishing mumkin.

Bu iltimosidan, juda quvonib ketdim. U esa biroz qatʼiyatli nigohda qaradi, soʻzladi.

- Rahmat... Ammo bu mendan istagancha foydalansan degani emas, men shunchaki mehmon boʻlmoqchiman. Niyatiz, ishrat boʻlsa, rat etganiz yaxshi...

Ooo, qolgani yaxshi, talablari esa oʻylarimga zid boʻldi. Shuni uchun talablarda menam qattiq qoʻllikni, maʼqul koʻrdim. Zotan chiroyli bilan, qul qilib olaman degan fikrga borib qolmay, haddini bilsin.

- Qolishing mumkin, oʻzin iltifot qilmagunincha, teginmayman. Lekin senam soʻz ber, qoʻshnilar seni bu yerdaligingni bilishmasin... Buni uchun basi noqulayliklar boʻladi, mahallaga kirib, chiqishda mashina oʻrindigʻiga yotib olasan, iloji boʻlsa xonadan chiqmaysan. Yana bir shart, bilasan ishxonada ham tartibni, ozodalikni talab qilganimdek, uydaham shunday boʻlishini istayman...

- Oʻooo, akajon meni choʻri deb oʻylamang. - norozilandi.

- Aslo, bunday xayolga bormadim. Shunchaki, uyni vaqtincha bekasi boʻlasan. Aaa, uy begining saxovatini keyin koʻrasan. Yaxshi mehnatga luks, xizmat...

- Mayli, roziman... - kulib, qoʻlini choʻzdi.

- Unda, men ishga borib tushdan keyin qaytaman. A, sen dam ol, nonushta qil, holaganingcha koʻnglingni xushla, ammo qaytganimda, ziyofat qoldiqlaridan asar qolmasin, hoʻp?

- Ha, mayli, - hursinib jilmaydi,- Baribir buyruq berishga odatlanib qolgansiz aa? Kenayim sizga qanday chidagan?

- Ey qizaloq, hali mehrimni koʻrmay xulosa qilma. Bir umrga xonadonim bekasi boʻlib qolib ketmagin...

- Avval, oʻsha mehrizni koʻraylik...

- Hozirmi?

Biz bir-birmiz jilmayib qarab qoldik. Oramizda, shunday ajoyib samimiyat paydo boʻlgandi. Nihoyat, uning koʻzlari, shahvoniy suzilib shivirladi:

- Birga dush qabul qilishimiz mumkin...

(Qolgani boshqa voqeada...)

Tamom.