Nilufar bu gaplardan xayron koldi. - Bu gaplarni menga nima daxli bor? Unda nega menga uylandingiz? Maksadingiz nima? - Nilufarni oyok-kullari kaltiray boshladi. - Men seni kiz emaskan deb xaydab yuboraman. Shunda ota-onamning tili kisik bulib koladi. Men esa sevgan kizimga uylanaman. Sen xam baxtingni topasan. Endi tushundingmi? - Ulugbekni yuzi vajoxatli tusga kira boshladi. - Uz maksadingiz yulida meni nomusimni poymol kilib, kurbon kilmokchimisiz? Ota- onamni el oldida sharmanda-yu sharmisor kilmokchimisiz? Men bu gapdan keyin kanday yashayman? Kanday bosh kutarib yuraman el oldida. Undan kura xammaga xakikatni ayting. Yoki mendan keyin u kizga xam uylaning. Men kundoshlikka roziman. Lekin iffatsiz deb baxt izlab kelgan xonadonimdan xaydamang. Oilamizni shanini bulgamang, - Nilufar yigladi, yalinib yolvordi. Ulugbek Nilufarning bugziga pichok tiradi. - Uv, manjalaki, menga akl urgatma. Aytganimni kilasan. Bulmasa, uldiraman! Oilangni xam tinch kuymayman! Kerak bulsa, foxishalik kilishga majbur kilaman. Sevgan kizimni onasiga aytsam, seni yaxshigina pullaydi. Arabgami, turkgami sotib yuboradi. Undan keyin, kizing foxisha ekan, Emiratga kochib ketdi, deb dadangni tiriklayin erga kumaman. Men uz maksadim yulida xech narsadan kaytmayman... Nilufar opalariga bulgan vokeani aytib bergach, achchik kismatidan uksib-uksib yigladi. Opalari xam kuyovni kargab, unga kushilib yiglashdi. - Nomard! Uz maksadi yulida seni kurbon kilibdi. Endi bizdan kuradi! - opasi Nasiba gazab otiga mindi. Akasi va ota-onasiga bor xakikatni aytib berdi. - Men uni uz kullarim bilan bugizlab uldiraman! Murdasini itlarga tashlayman! - akaning koni kaynadi. Kullari musht bulib tugildi. - Padaringga ming lanat! Gulday kizimni baxtikaro kildi. Bizni pichoksiz suydi! Allox jazoingni bersin, - Zamira opa yuragini gijimlab yigladi. - Uyingga ut kuyaman, iflos! - Komil aka olamga ut kuyishga tayyor edi. Nasiba singlisining nomini oklashga kirishdi. Sudga ariza bilan murojaat kildi. Nilufar tibbiy tekshiruvdan utkazildi. Boshi berk kuchaga kirib kolgan Ulugbek kizga tuxmat kilganini tan olib, xamma vokeani ipidan- ignasigacha aytib berdi. Xamma unga lanat aytdi. Nilufarni nomi, shani oklandi. Kuyovning ota-onasi, karindoshlari kelinning oilasidan kechirim suradi. - Meni kechiringlar, imkon beringlar. Nilufarni baxtli kilaman, - dedi Ulugbek xammadan kechirim surab. - Senday pastkash, nomardga beradigan kizim yuk! Allox bizni bir balodan asradi. Xakikat karor topdi. Seni Alloxga soldim, - dedi Komil aka Ulugbekka nafrat bilan karab. - Yigit degan nomga dog tushirding. Lanat senga! Ulugbek tuxmatiga yarasha konuniy jazo oldi. Bundan xam yomoni otasi uni ok kildi. Uyidan kuvib soldi. Ulugbek biroz vaktdan keyin usha sevgan kiziga uylandi, farzandli xam buldi. Lekin xotini unga vafo kilmadi. Xotinini xiyonat ustida ushlagan Ulugbek kotillikka kul urdi. Xotini va uning uynashini pichoklab uldirdi. Sud xukmi bilan uzok yilga ozodlikdan maxrum etildi. - Gulday kizning nomini bulgagani, tuxmat kilgani uchun Allox uni shu jazoga maxkum etdi, - deyishdi odamlar. Bir necha yillardan keyin Nilufarning baxti ochildi. U bir xonadonning baxtli bekasi, bir yigitning yori vafodori buldi. Xozir ular baxtli oila bulib yashashyapti. Bundan xam kuvonchlisi, yakindagina ular ugil farzand kurishdi. Beshik tuylar kilishdi. Xamma noxush xotiralar ortda koldi. Lekin Nilufar uzi xoxlamagan xolda Ulugbekning kora kilmishini eslab, chukur ux tortadi. Kuzlari yoshlanadi. Bugungi baxti uchun Alloxga shukronalar aytadi...