Nilufar bu gaplardan xayron
koldi. - Bu gaplarni menga
nima daxli bor? Unda nega
menga uylandingiz?
Maksadingiz nima? -
Nilufarni oyok-kullari
kaltiray boshladi.
- Men seni kiz emaskan deb
xaydab yuboraman.
Shunda ota-onamning tili
kisik bulib koladi.
Men esa sevgan kizimga
uylanaman. Sen xam
baxtingni topasan. Endi
tushundingmi? -
Ulugbekni yuzi vajoxatli
tusga kira boshladi.
- Uz maksadingiz yulida meni
nomusimni
poymol kilib, kurbon
kilmokchimisiz? Ota-
onamni el oldida sharmanda-yu
sharmisor
kilmokchimisiz? Men bu
gapdan keyin kanday
yashayman? Kanday bosh kutarib
yuraman el
oldida. Undan kura xammaga
xakikatni ayting.
Yoki mendan keyin u kizga xam
uylaning. Men
kundoshlikka roziman. Lekin
iffatsiz deb baxt
izlab kelgan xonadonimdan
xaydamang.
Oilamizni shanini
bulgamang, - Nilufar
yigladi, yalinib yolvordi.
Ulugbek Nilufarning bugziga
pichok tiradi.
- Uv, manjalaki, menga akl
urgatma. Aytganimni
kilasan. Bulmasa, uldiraman!
Oilangni xam
tinch kuymayman! Kerak bulsa,
foxishalik
kilishga majbur kilaman.
Sevgan kizimni
onasiga aytsam, seni yaxshigina
pullaydi.
Arabgami, turkgami sotib
yuboradi. Undan
keyin, kizing foxisha ekan,
Emiratga kochib
ketdi, deb dadangni
tiriklayin erga kumaman.
Men uz maksadim yulida xech
narsadan
kaytmayman...
Nilufar opalariga bulgan
vokeani aytib
bergach, achchik kismatidan
uksib-uksib yigladi.
Opalari xam kuyovni kargab,
unga kushilib
yiglashdi.
- Nomard! Uz maksadi yulida
seni kurbon
kilibdi. Endi bizdan kuradi!
- opasi Nasiba
gazab otiga mindi. Akasi va
ota-onasiga bor
xakikatni aytib berdi.
- Men uni uz kullarim bilan
bugizlab
uldiraman! Murdasini itlarga
tashlayman! -
akaning koni kaynadi. Kullari
musht bulib
tugildi.
- Padaringga ming lanat!
Gulday kizimni
baxtikaro kildi. Bizni
pichoksiz suydi! Allox
jazoingni bersin, - Zamira
opa yuragini
gijimlab yigladi.
- Uyingga ut kuyaman, iflos! -
Komil aka olamga
ut kuyishga tayyor edi.
Nasiba singlisining nomini
oklashga kirishdi.
Sudga ariza bilan murojaat
kildi. Nilufar
tibbiy tekshiruvdan
utkazildi. Boshi berk
kuchaga kirib kolgan Ulugbek
kizga tuxmat
kilganini tan olib, xamma
vokeani ipidan-
ignasigacha aytib berdi. Xamma
unga lanat
aytdi. Nilufarni nomi, shani
oklandi.
Kuyovning ota-onasi,
karindoshlari kelinning
oilasidan kechirim suradi.
- Meni kechiringlar, imkon
beringlar.
Nilufarni baxtli kilaman, -
dedi Ulugbek
xammadan kechirim surab.
- Senday pastkash, nomardga
beradigan kizim
yuk! Allox bizni bir balodan
asradi. Xakikat
karor topdi. Seni Alloxga
soldim, - dedi
Komil aka Ulugbekka nafrat
bilan karab. -
Yigit degan nomga dog
tushirding. Lanat senga!
Ulugbek tuxmatiga yarasha
konuniy jazo oldi.
Bundan xam yomoni otasi uni ok
kildi. Uyidan
kuvib soldi. Ulugbek biroz
vaktdan keyin usha
sevgan kiziga uylandi,
farzandli xam buldi.
Lekin xotini unga vafo
kilmadi. Xotinini
xiyonat ustida ushlagan Ulugbek
kotillikka kul
urdi. Xotini va uning
uynashini pichoklab
uldirdi. Sud xukmi bilan
uzok yilga
ozodlikdan maxrum etildi.
- Gulday kizning nomini
bulgagani, tuxmat
kilgani uchun Allox uni shu
jazoga maxkum etdi,
- deyishdi odamlar.
Bir necha yillardan keyin
Nilufarning baxti
ochildi.
U bir xonadonning baxtli
bekasi, bir yigitning
yori vafodori buldi. Xozir
ular baxtli oila
bulib yashashyapti. Bundan xam
kuvonchlisi,
yakindagina ular ugil farzand
kurishdi. Beshik
tuylar kilishdi. Xamma noxush
xotiralar ortda
koldi. Lekin Nilufar uzi
xoxlamagan xolda
Ulugbekning kora kilmishini
eslab, chukur ux
tortadi. Kuzlari yoshlanadi.
Bugungi baxti uchun
Alloxga shukronalar aytadi...